[تاري]

خدايا تو خود ميداني سكوتم براي چيست و چرا ديگر سخت ميخندم
تو خود ميداني قلبم را با مهربانيه تو پروريدم و هيچگاه جائي براي كينه دشمني و سياهي باقي نگذاشتم اما چگونه ببينم كه تكه هاي دلم پاره پاره ميگردند و چگونه د رمقابل اشكاني كه در لحظه هاي خلوتم بر گونه هايم به خاطر رنجهايم جاري ميشود سدي بسازم وقتي ميدانم دستانم انقدرقدرت ندارند كه به ريسمانت چنگ زنند و طلب كمك نمايند