والنتاین در دیارما
چند روز پیش برای کاری به بازار رفتم.
با نهایت تعجب دیدم که بر در و دیوار و شیشه های اغلب مغازه ها برای روز والنتاین و خریدهای آن روز تبلیغات شده بود.
با خودم فکر کردم که چه زود چنین فرهنگ بیگانه ای به زندگی ما وارده شده و حتی نهادینه شده به طوری که به راحتی برای آن تبلیغ می شود.
این در حالی است که اغلب افراد مبلغ این رسم و رسومات معنی لغوی و فلسفه برگزاری و تاریخچه ای از آن را نمی دانند.
با صحبت هایی که در جمع همکاران و دوستان می کنیم اغلب از فلسفه و چگونگی ورود این نوع رسم و رسومات اظهار بی اطلاعی می کنند و فقط می دانند که در چنین روزی عده ای به همدیگر کادو می دهند و بیشتر جوان ها به خیابان می آیند.
راجع به والنتاین چندین روایت شده است که مشهورترین روایت، روایت زیر است.
"در سده سوم میلادی که مطابق میشود با اوایل شاهنشاهی ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بوده‌است بنام کلودیوس دوم.
کلودیوس عقاید عجیبی داشته‌است از جمله اینکه مردان مجرد نسبت به آنانی كه همسر و فرزند دارند سربازان جنگجوتر و بهتری هستند.
از این رو ازدواج را برای سربازان امپراتوری روم قدغن می‌کند.
کلودیوس به قدری بی‌رحم وفرمانش به اندازه‌ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت.
اما کشیشی به نام والنتاین (والنتیوس)، مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می‌کرد.
کلودیوس دوم از این جریان خبردار میشود و دستور می‌دهد که والنتاین را به زندان بیندازند.
والنتاین در زندان عاشق دختر زندانبان میشود.
با توجه به آنچه كه در افسانه آمده كشيش ولنتاين برای او نامه‍ايی نوشته و آنها را با نوشتن «از طرف ولنتاين تو» (From Your Valentine) امضا کرده است، اصطلاحي كه تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته و به وفور بر روی كارتهای ولنتاين مشاهده میشود.
سرانجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق بر خلاف قانون کلودیوس دوم اعدام میشود.
بنابراین او را به عنوان فدایی و شهید راه عشق می‌دانند و از آن زمان والنتاین تبدیل به نمادی برای عشق شده است.
شهرهای منتصب به والنتاین قدیس
بر اساس باورهای کنونی، بقایای والنتاین قدیس که در قرن ۱۹ میلادی در قبرستانی باستانی در ایتالیا کشف شد هم‌اکنون در سه شهر رم، دوبلین و گلاسکو نگهداری میشود.
بخشی از این بقایا پس از انتقال به یک تابوت طلایی توسط پاپ گرگوری شانزدهم به کلیسای کاتولیک وایت فرایر در دوبلین پایتخت جمهوری ایرلند اهدا شد.
بخش دیگری از این بقایا که گفته میشود شامل استخوانهای والنتاین قدیس هم هست توسط یک خانواده متمول فرانسوی در قرن ۱۹ به کلیسای فرانسیس مقدس در شهر گلاسکو در اسکاتلند منتقل شد. خارج از حلقه‌های مذهبی از مردم عادی کمتر کسی از وجوداین بقایا در شهر اطلاع داشت تا اینکه در سال ۱۹۹۹ تصمیم به انتقال این بقایا به کلیسای دیگری به نام The Blessed John Duns Scotus گرفته شد.
این اقدام توجه گسترده‌ی رسانه‌ها و به طبع آن عموم مردم را به دنبال داشت به‌طوری که شهر گلاسکو به خاطر میزبانی والنتاین قدیس شهر عشاق لقب گرفت و از سال ۲۰۰۲ این شهر در روز والنتاین میزبان فستیوالی به نام فستیوال عشق می‌باشد."(۱)
چند سالی است که حوالی ۲۵ بهمن (۱۴ فوریه) در بین جوانان هیاهویی برای برگزاری این جشن دیده می شود و مغازه ها اجناس لوکس و کادوئی و فانتزی را برای فروش ویژه و فوق العاده این روز به معرض دید می گذارند.
اطلاع داشتن و آشنایی با فرهنگ سایر ملت ها فی النفسه بد نیست و حتی بسیار خوب است.
اما الگوپذیری چشم و گوش بسته جای سوال دارد.
شاید یکی از دلایلی که سبب پذیرش این گونه رسم و رسومات شده هیجانات سرکوب شده جوانان باشد که جایی برای تخلیه این هیجانات وجود ندارد.
برای گریز از یکنواختی زندگی روزمره و به وجود آوردن راه های شادی و شاد کردن یکدیگر و تنوع در زندگی این نوع فرهنگ را ترویج می دهند.
با نگاهی گذارا به این موضوع چنین سوالاتی مطرح می شود که آیا در فرهنگ خود مراسماتی وجود دارند که همتای این مراسم باشد؟ اگر این مراسم نهادینه شده شیوه صحیح برگزاری آن چگونه باید باشد؟ و غیره.
این روز در بین غربی ها مفهومی گسترده تر از مفهوم تقلیدی ما دارد.
این روز در نزد آنها که روز عشاق نام گرفته روزی برای تجدید همبستگی های انسانی، روز تبادل مهر و محبت، روزی برای پایان دادن کدورت ها، قهرها و دشمنی ها، ولی در بین ما شرقی ها با یک سطحی نگری در خرید کادوهای گرانقیمت و رونق دادن به بازارهای فروش کالاهای فانتزی خلاصه شده است.
۱. دانشنامه اینترنتی آزاد ویکی پدیا، مدخل روز والنتاین.
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )