[ابریشم]

تا کجای قصه باید ز دلتنگی نوشت ،
تا به کی بازیچه بودن توی دست سرنوشت
، تا به کی با ضربه های درد باید رام شد ،
یا فقط با گریه های بی قرار آرام شد ،
بهر دیدار محبت تا به کی در انتظار ،
خسته از این زندگی با غصه های بی شمار