فـسفـر
به غير از آب و غذا بدن انسان براي بقا نياز ويتامين هاي مشخص و مواد معدني دارد. كلسيم و فسفر در مادة معدني مهم در بدن انسان هستند كه با كمك همديگر دندان ها و استخوانها را مي سازند. فسفر 1 درصد كل وزن بدن را تشكيل مي دهد، بنابراين اگر فردي 150 پوند وزن داشته باشد يك و نيم پوند فسفر در بدن دارد.
بيشتر فسفر بدن (در حدود 85 درصد) در استخوانها و دندانها (جايي كه با كلسيم براي ساختن استخوان قويتر و سخت تر تركيب ميشود) وجود دارد. بفيه فسفر در سلول ها و بافتهاي ديگر وجود دارد. در كليه ها، فسفر از نظير تصفيه مهم است. فسفر همچنين به تعادل اسيد-باز درخون كمك مي كند. فسفر جريان انرژي در بدن را تنظيم كرده باعث كاهش درد عضلاني، بعد از يك كار سخت، ميشود. بدن شما براي رشد، نگهداري و ترميم همة بافتها و سلول هاي بدن و همچنين براي جذب ساير ويتامين ها و مواد معدني از جمله ويتامين «دي»، كلسيم، يد، منيزيوم و روي نياز به فسفر دارد.
موارد استفاده
در حالت معمول نياز به مصرف مكمل هاي فسفر وجود ندارد زيرا غذاهايي كه ما مي خوريم حاوي مقادير كافي فسفر است، با اينحال در بعضي موارد براي مثال در شخصي كه بيماري كليوي دارد، پزشك مكمل هاي فسفر را تجويز مي كند. بعضي از ورزشكاران قبل از شروع رقابت يا كارهاي سنگين براي كاهش درد عضلاني و خستگي از مكمل هاي پتاسيم استفاده مي كنند. مصرف فسفر و كلسيم با همديگر
مي تواند باعث بهبود شكستگي استخوان و درمان كمبودهاي ويتامين «دي» نظيراستئومالاسي (نرمي استخوان) و ريكتز شود
منابع غذايي
گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون حاوي مقادير چشمگيري فسفر هستند. منابع ديگر شامل شيرخشك و محصولات شير، پنير سفت، ماهي كنسرو شده، آجيل، تخم مرغ و نوشابه هاي سبك است
اشكال ديگر
فسفر فلزي كه يك ماده مومي زرد يا سفيد است و در تماس با هوا قابل اشتعال است سميت زيادي دارد و به مدت طولاني به عنوان دارو استفاده نيمشود (اگر چه در بعضي درمان هاي خونسازي استفاده ميشود كه اين مصرف بايد زيرنظر پزشك باشد). علاوه بر اين پزشكان يك يا چند تا از فسفات هاي غيرآلي را كه در زير نامبرده شده است و سمي نيست، توصيه مي كنند:
فسفات پتاسيم دي بازيك
فسفات پتاسيم مونوبازيك
فسفات سديم دي بازيك
فسفات سديم مونوبازيك
فسفات سديم تري بازيك
پزشك به شما توصيه مي كند كه آيا نياز به اضافه كردن سلنيوم به رژيم غذايي داريد يا خير. شما مي توانيد سلنيوم را به صورت مكمل هاي مواد معدني- ويتامين ها استفاده كنيد كه يك فرمول مغذي ضد اكسيدان است و يا اينكه مكمل ها را به طور جداگانه مصرف كنيد. سلنيوم همچنين در مخمرهاي غذايي نيز در دسترس است.
نحوة مصرف
براي تأثير مفيد و واقعي، بهتر است روزانه 50 تا 200 ميكروگرم سلنيوم مصرف كنيد. مردان روزانه به حداقل 70 ميكروگرم سلنيوم و زنان 55 ميكروگرم سلنيومنياز دارند. خانم هاي حامله و مادران شيرده 65 تا 75 ميكروگرم روزانه سلنيوم نياز دارند. تحقيقات نشان مي دهد كه بييشتر براي مقابله با بيماريها و افزايش سلامتي به بيش از 100 ميكروگرم مكمل سلنيوم در روز نياز داريم.
مانند مصرف هر دارو يا مكملي قبل از مصرف مكمل هاي سلنيوم در بچه ها با پزشك مشورت كنيد.
براي اثر بهتر سلنيوم را با ويتامين «اي» مصرف كنيد. از پزشك بخواهيد كه مقدار مناسب را براي شما تجويز كند (1 ميلي گرم سلنيوم روزانه همراه با 200 واحد از ويتامين «اي» مصرف شود).
به همراه سلنيوم، از ويتامين «سي» استفاده نكنيد زيرا باعث كاهش اثر سلنيوم و سميت بيشتر ميشود.
موارد احتياط
سلنيوم معمولاً باعث مسموميت نمي شود. با اينحال مصرف مقدار زياد آن (بيش از 1000 ميكروگرم از آن در يك روز) به مدت زياد باعث خستگي، ورم مفاصل، ريزش مو، افتادن ناخن، تنفس مشكل، بوي بدن، اختلالات گوارشي يا تحريك پذيري مي شود. تحقيقات همچنين نشان مي دهد كه مصرف زياد سلنيوم در بچه ها با اختلالات رفتاري همراه است.
تداخل هاي احتمالي
وتيامين «اي» به عنوان يك ضد اكسيدان اثر سلنيوم را افزايش مي دهد. وقتي اين دو ماده با هم مصرف مي شوند سلولها به بهترين وجه پشتيباني مي شوند.
وقتي ويتامين «سي» به همراه سلنيوم مصرف
مي شود بدن زمان بيشتري براي جذب و استفاده از سلنيوم نياز دارد. براي جلوگيري از اين پيشامد، ويتامين ها و مكمل هاي معدني را در 2 زمان متفاوت از روز مصرف كنيد. به خاطر داشته باشيد كه مكمل ها زماني كه همرا با غذا مصرف شوند بهترين جذب را دارند. در صورتي كه شيمي درماني ميشويد به مقدار بيشتري سلنيوم نياز داريد.
|