[behnam5555]

حاجی، پس من روغن نداشتم؟

مردی از عشایر خیک روغنی برای فروش به شهر آورد و به دکانی که صاحب آن دارای ظاهر مقدس مآبانه ای بود با خیک روغن وارد شد که روغن را بفروشد. دکان دار روغن را در ترازو گذاشت و وزن کرد و سپس چرتکه را برای حساب آورد و قدری مهمه های آنرا پایین و بالا کردو بعد به آن مرد گفت: «یک ده تومانی داری بدهی؟»
آن مرد هم یک اسکناس ده تومانی به دکان دار داد.
دکان دار هم دو عدد پنج تومانی و خیک خالی روغن را به دستش داد و گفت: «خوش آمدی!» آن مرد چون با در دست داشتن خیک خالی روغن از مغازه بیرون آمد، دید در مقابل خیک روغن که به حاجی داده چیزی دستش نیامده! ناچار برگشت پیش دکان دار و گفت:
«حاجی! پس من روغن نداشتم!» [فرهنگ نامه امثال و حکم ایرانی، ص578]

خاله شرف گَه این طرف گَه آن طرف

در روزگار گذشته در شهر تویسرکان زنان بدکار بسیار بندرت یافت میشدند و آن تعداد معدود هم در محلهای خاصی زندگی میکردند.
در این بین خاله شرف نامی پیدا شد که این معمول بر هم زد و هر ساعت به یک محل میرفت و با تمام طبقات مردم سروکار پیدا میکرد.
جوانهای ولگرد که او را نیک میشناختند برای او دست گرفته بودند و هر موقع او را میدیدند هم آهنگ میگفتند: «خاله شرف گَه این طرف گَه آن طرف.»

[داستانهای امثال امینی، ص118]