[T I N A]

دست که تکان دادم فهمیدم
غبار جاده تسکینم نمی دهد
حالا لحظه ها سنگین تر می گذرند
و آبی در انتظار فروریختن
خشک می شود
تنها آسمان می فهمد و تنها خورشید می داند
که ماه بعد از تو
از پشت دکل های برق بالا می آید
من گردن می کشم
تو را نمی بینم