ثر نوشتاری
اودر 2 جنگ جهانی شرکت کرده ودر یکی از آنها هم زخمی شده بود.بنا بر این در تمام داستان هایش درست مثل یک پیر دنیا دیده است که برای بچه‌ها قصه تعریف می‌کند.در عین حال نکتهٔ عجیب و منحصر به فرد حکایت های او این است که هیچیز دلچسب و معنا داری در دایتانهایش نمی‌توان پیدا کرد.شخصیت های داستانش مدام در موقعیت های پوچ قرار می‌گیرند و بیشتر آنها را مرگ به عجیب ترین شکل ممکن غافلگیر می‌کند.
نثرش طنز تلخ و سردی است که در تمام حکایاتش جاری است و ماجرا را نه تنها تحمل پذیر بلکه لذت بخش می‌کند ولی این لذت تا کمی بعد از داستان ادامه داردو بعد از آن،ذات غمگین و افسردهٔ قصه خودش را نشان می‌دهد و خواننده را به سرزمین های تاریک می‌برد.همین است که طرفداران جدی ادبات مدرن،سفر به انتهای شب را «انجیل افسرده» لقب داده اند.
این توافق تقریبا در تمام دنیای ادبیات وجود دارد که سلین نویسنده توانایی است که سرگذشت عجیب و غریبش را حتی در کتاب «سفر به انتهای شب» تعریف کرده است. او همهٔ نبوغ و خلاقیتش را در این کتاب به کار برده؛نبوغی که باعث شده نویسنده‌های فراوانی مثل سارتر ، ژان ژنه ، بکت ، کورت ونه گات هنری میلر و چارلز بوکوفسکی آن را ستایش می‌کنند.حتی نقل و قول از بوکوفسکی هست که جایی گفته:« سفر به انتهای شب ، بهترین کتابی است که در 2هزار سال اخیر نوشته شده است.»
به زعم بسیاری سلین یکی از بزرگ‌ترین نویسنده‌های تاریخ رمان است. نگاه او به دنیا بسیار سیاه، بیرحمانه و کالبد شکافانه‌است. او با شجاعتی بینظیر پلیدیهای انسان عصر جدید را برملا ساخت و آینه‌ای صادق در برابر او نهاد. همچنین نمی‌توان از زبان او یاد نکرد. او نثری بسیار عامیانه داشت و از عباراتی که خود می‌ساخت بسیار استفاده می‌کرد.او زبان معیار را زبانی زنده نمی‌دانست.
او تمام تابوهای عصر خود را شکند و تأثیری عمیق بر نویسندگان پس از خویش گذاشت. بخشی از جامعهٔ روشنفکری فرانسه که ضدیت با او را در پیش گرفته بودند،از دادن جایزهٔ «گنگور» به فردینان سر باز زدند و حتی ادبیات او را ادبیات کثیف نامیدند. او که بارها به نژاد پرستی محکوم شد، در اواسط جنگ که او را به خاطر مقالات ضد یهودی مجبور به ترک فرانسه کردند، افرادی مثل آندره ژید از او به شدت حمایت کردند.
خود سلین معتقد بود که همهٔ آن ها دسیسه‌های روشنفکران کمونیست فرانسه مثل آندره مالرو،لویی آراگون،کامو و السا تریوله است.حتی معتقد بود که در تحت تعقیب قرار گرفتنش نیز آنها دخیل بوده اند زیرا که آنها عضو کانون ملی نویسندگان فرانسه بودند که در سپتامبر 1944 فهرست سیاهی 12 نویسنده فرانسوی منتشر کردند که سلین هم جزو آن ها بود.
شاید هنگام مطالعهٔ آثار او بد نباشد به سه نقطه‌هایی که مشخصهٔ نوشتار او هستند، به انبوه آوانماها و نیز کلمات شکسته و عامیانه و شبه جمله‌ها توجه کنیم. بی شک سلین پس از پروست، بزرگ ترین نویسندهٔ ادبیات فرانسه و نیز آخرین کلاسیک نویس این کشور محسوب می‌شود.
آثار
سفر به انتهای شب
مرگ قسطی
معرکه
قصر به قصر
دسته دلقک ها