اى جامه خواب به خود پيچيده (و در بستر آرميده)! (1)
برخيز و انذار كن (و عالميان را بيم ده)، (2)
و پروردگارت را بزرگ بشمار، (3)
و لباست را پاك كن، (4)
و از پليدى دورى كن، (5)
و منت مگذار و فزونى مطلب، (6)
و بخاطر پروردگارت شكيبايى كن! (7)
هنگامى كه در «صور» دميده شود، (8)
آن روز، روز سختى است، (9)
و براى كافران آسان نيست! (10)
مرا با كسى كه او را خود به تنهايى آفريدهام واگذار! (11)
همان كسى كه براى او مال گستردهاى قرار دادم، (12)
و فرزندانى كه همواره نزد او (و در خدمت او) هستند، (13)
و وسايل زندگى را از هر نظر براى وى فراهم ساختم! (14)
باز هم طمع دارد كه بر او بيفزايم! (15)
هرگز چنين نخواهد شد; چرا كه او نسبت به آيات ما دشمنى مىورزد! (16)
و بزودى او را مجبور مىكنم كه از قله زندگى بالا رود (سپس او را به زير مىافكنم)! (17)
او (براى مبارزه با قرآن) انديشه كرد و مطلب را آماده ساخت! (18)
|