[amir ahmadi]

گفت با من سخنی تازه بگو
قالبی تازه بیار
درد را عریان کن واژه ای تازه بساز
ابر ذوقت اگر ابستن شعری هم نیست
از بخار دل من وام بگیر
از دو چشم تر من باران کن
زخم چرکین مرا مرهم باش
گفتمش می دانم
من و تو خسته این تکراریم