[amir ahmadi]

ستم از هر سو بر پیکر جامعه اسلامی پنجه افکنده بود و اه و ناله مردم ستمدیده نیز به جایی نمی برد .تنها پناهگاه مردم امامان بودند که برای تسکین دردهای خود به انها پناه می بردند و ارام می گرفتند .مردم ارزو می کردند که ای کاش حاکمان و زمامداران انان در اندیشه بهبود زندگی شان بودند و برای رفا و اسایش مردم تلاشض می کردند .حسین اشغر یکی از یاران امام صادق ع که از ستم خاندان بنی عباس به ستوه امده بود روزی با هشام بن حکم درد دل می کرد و این موضوع را با او درمیان نهد.هشام در پاسخ به او گفت: