[قاسم آقاوردی زاده]

گفتم سلام ما را پاسخ نمی دهی گفت
اجلال پادشاهی با تو نمی شود جفت
گفتم شب از خیالت خوابم نمی برد گفت
در راه عشق ما کی عاشق دلی توان خفت ؟
گفتم دلم ز زلفت آشفته گشت و حیران
گفتا که عاشقان را همواره دل بیاشفت
گفتم که اشک چشمم تا چند خواهد ارزید
گفتا که این دو گوهر حتی گران بود مفت
گفتم که گفتت ای عشق راز نهان ما را
گفتا به گوش من دوش باد سحر گهی* گفت
· منظور این است که باد سحر گاهی هنگام سحر از جانب عاشق به راه افتاده و شب هنگام نزد معشوق رسیده است

قاسم آقاوردی زاده