[رزیتا]

نوزادی در سجده

صبح همان روزى كه رسول خدا(صلى الله علیه و آله) متولد شد هر بتى كه در هر جاى عالم بود سرنگون شد و کاخ پادشاه عجم لرزید و چهارده كنگره آن افتاد و دریاچه ساوه كه آن را مى‌پرستیدند فرو رفت و خشك شد، "همان كه نمك شده و نزدیک كاشان است" و وادى سماوه كه سالها بود كسى در آن آب ندیده بود؛ آب در آن جارى شد و آتشكده فارس كه هزار سال بود خاموش نشده بود، خاموش شد و طاق كسرى از وسط شكست و نورى در آن شب از طرف حجاز ظاهر شد و در عالم منتشر گردید تا به مشرق رسید و تخت هر پادشاهى در آن روز سرنگون شده بود و همه پادشاهان در آن روز لال و گنگ بودند و نمى‌توانستند سخن بگویند و سحر ساحران باطل شد و قریش در میان عرب بزرگ شد، و به آنها «آل الله» مى‌گفتند زیرا كه در خانه خدا بودند.

آمنه(علیهاالسلام) مادر آن حضرت فرمود: والله چون پسرم بر زمین قرار گرفت دست‌هایش را بر زمین گذاشت و سر به سوى آسمان بلند كرد، و از او نورى ساطع شد كه همه چیز را روشن كرد و میان آن روشنایى، صدایى شنیدم كه گوینده‌اى مى‌گفت: تو بهترین مردم را زائیدى، پس او را محمد نام گذار، و چون شب شد این ندا از آسمان رسید كه: «جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل كان زهوقا .»


در آن شب دنیا روشن شد و هر سنگ و كلوخ و درختى خندید و آنچه در آسمان‌ها و زمین بود تسبیح خدا گفتند و شیطان پا به فرار گذاشت و مى‌گفت: بهترین امت‌ها و گرامى‌ترین بندگان و بزرگترین عالمیان، امت محمد است.




برگرفته از کتاب منتهى الامال، شیخ عباس قمی