[عاشق]

به بهانه فرا رسيدن سالروز تولدش

چارلي چاپلين ؛ نابغه اي با كلاه و عصا !

چارلي چاپلين بدون شك نابغه اي بود كه هيچ گاه در تاريخ تكرار نخواهد شد هميشه سكانس فيلم جويندگان طلا را كه چارلي در آن با اشتهاي زياد كفش هايش را پخت و در زمان خوردن ميخ كفش را به حالت جناق شكستن به سمت رفيق خود گرفت فراموش نمي كنم يا در سكانسي از فيلم پسر بچه براي گاز زدن ساندويچ كودكي كه در آغوش پدرش بود آنقدر چارلي چهره كودكانه و معصومي به خود گرفت كه كودك بدون هيچ گونه اعتراضي حاضر به دادن ساندويچ اش به چارلي شد .

دو فيلم آخر چاپلين در لندن ساخته شدند؛ «پادشاهي در نيويورك» (1957) و «كنتي از هنگ‌كنگ» (1927) كه در كنار "مارلون براندو" و "سونيا لورن" براي آخرين بار در سينما ايفاي نقش داشتند. اين آخرين فيلمي بود كه چاپلين در آن حضور يافت.
او در سال 1975 در سن 85 سالگي لقب "‌سر" را از ملكه اليزابت دوم دريافت كرد و سرانجام در روز كريسمس سال 1977 در سن 88 سالگي چشم از جهان فرو بست. جسد او در اول مي 1878 توسط چند مكانيك با هدف اخاذي ربوده شد، اما توطئه آن‌ها ناكام ماند.
معروفيت چاپلين باعث شد كه او با بسياري از شخصيتهاي بزرگ زمان خود چون گاندي ، انيشتين ، برنارد شاو و ....... ملاقات كند و مورد ستايش آنان قرار بگيرد .
چاپلين در آغاز دهه 50 به همراه گروهي بزرگ از روشنفكران و هنرمندان از آمريكا اخراج شد و در سوئيس اقامت گزيد . او فقط يكبار در اواخر عمر براي دريافت « اسكاري افتخاري » به آمريكا بازگشت .