ز دست دیده و دل هر دو فریاد
که هرچه دیده بیند دل کند یاد
بسازم خنجری نیشش ز پولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد
// بابا طاهر
---------------------------------------------
چه ســازی؟ خنجری با نـیــش پــــولاد؟
زنـی بــر دیـــده، "دل" گــردانـــــی آزاد؟
ندانی دیده ات دیری است بسته ست؟
کنون دل را ببین در خون نشسته ست
دلـی پـر درد بـــا امـــیـــــــد دیــــــــــــدار
دلـی از ســرّ عشـق یـــــــار، بــــیـــمـار
چـو خـنـجــر را زنـی دل پـــــاره گــــــردد
دل عـــاشــق هـمــــــــــی آواره گــــردد
مــــــزن آن دیــده را! دیـــری است مرده
کز ایـن دنــیـــــــــا فـقـط روزی شـمــرده
تـــو در ایــن عــمـــر تــا ایـنـجـا رسیـدی
خــــــــدا بــــا آن بـــزرگــی را نــدیــــدی
تـــو خــواهــی دیــده گـــردد پــاره پـــاره
ولـــــــــی از او نــپــرســی راه چـــــاره؟
بــدان ایــزد پــنــاه عــاشــقـــــان اســت
مـقـلـب در زمــیــن و آســـمــان اســـت
اگـــــــر ســـرّی به دل داری بـــدو گـــــــو
اگــــر نــــوری بـه ره خـواهی از او جــــو
ره مــقــصــد ز ایــزد پـــرســــد عـــاقــــل
وگـــرنـــه کشـتـن "دل" را چــه حــاصــل