چشمت به چشم ما و دلت پيش ديگري ست
جاي گلايه نيست! كه اين رسم دلبري ست
هر كس گذشت از نظرت، در دلت نشست
تنها گناه اينه ها زود باوري ست
مهرت به خلق بيشتر از جور بر من است
سهم برابر همگان، نابرابري ست
دشنام يا دعاي تو در حق من يكي است
اي افتاب، هر چه كني ذره پروري ست!
ساحل جواب سرزنش موج را نداد
گاهي فقط سكوت سزاي سبكسري ست.........اين شعرازبي وفايي عشقمه
|