
03-15-2010
|
 |
مدیر تاریخ و بخش فرهنگ و ادب کردی 
|
|
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: مهاباد
نوشته ها: 19,499
سپاسها: : 3,172
3,713 سپاس در 2,008 نوشته ایشان در یکماه اخیر
|
|
غم در اشعار پارسی(2)
دل را زخاك سينه تــــوانم برون كنم
غم رازدلبرون نتوان كرد چون كنم
هلالي جغتائي
غم من بداند آن كس كه رخ تو ديده باشد
و گرت نديده باشد زكسي شنيده باشد
همايون اسفرايني
آن دم كه آمدم به وجوداز ره عدم
با من به غير غصّه كسي،همسفر نبود
محزون بختياري
سينه ام زآتش دل در غم جانانه بسوخت
آتشي بود در اين خانه كه كاشانه بسوخت
حافظ
ناصحم گفت، بجز غم چه هنر دارد عشق
گفتم اي خواجه غافل جه هنر بهتر از اين
حافظ
دولت ار گرديد افزون ميشود غم بيشتر
غم فزون گردد بلي،گردد چو درهم بيشتر
ثابت
از دل من به كجا ميروياي غم ديگر؟
توكه هرجاروي آخرببرم بازآئي
نظام وفا
اگرغم لشكرانگيزدكه خون عاشقان ريزد
من و ساقي بهم سازيم وبنيادش براندازيم
حافظ
شادي ندارد آنكه ندارد به دل غمي
آن را كه نيست عالم غم نيست عالمي
جلال همائي
گفته بودم چو بيائي غمدل با تو بگويم
چه بگويم كه غم از دل برود چون تو بيائي
سعدي
دوستان شرح پريشاني من گوش كنيد
داستان غم پنهاني من گوش كنيد
وحشي بافقي
اسرار غمش گفتم در سينه نهان دارم
رسواي جهانم كرد اين رنگ پريدنها
يغماي جندقي
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )
|
جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید
|
|