[فرانک]

چون خاطرت شود شاد از تو خدا نگهدار
من شعر رفته از ياد از تو خدا نگهدار
لب بسته است و خاموش در سر هواي عشقت
در دل هميشه فرياد از تو خدا نگهدار
در يك غروب دلگير در زير سيل باران
در كوچه ها زنم داد از تو خدا نگهدار
نقشي كه گفته بودي بر لوح دل نشاندم
جرمش به پاي فرهاد از تو خدا نگهدار
روحم كه بسته ي توست قلبم كه قاب عشق است
عمرم كه رفته بر باد از تو خدا نگهدار.