[امیر عباس انصاری]

نوشته اصلی توسط kalantar48

تا راه قلندری نپويی نشود
رخساره بخون دل نشويی نشود
سودا چه پزی تا که چو دلسوختگان
آزاد به ترک خود نگويی نشود

دانی که چنگ و عود چه تقریر میکنند
پنهان خورید باده که تعزیر میکنند
قومی به جد و جهد نهادند وصل دوست
قومی دگر حواله به تقدیر میکنند