[رزیتا]

عید نوروز مبارک به غنى و درویش

اشعار امام خمینی در باره نوروز

باد نوروز وزیده است به کوه و صحرا

جــامــه عـیـد بپوشند، چه شاه و چه گدا

بـلبـل باغ جـنـان را نـبـود راه به دوست

نــازم آن مــطرب مـجلس کـه بود قبله نما

صوفى و عـارف از این بادیه دور افتادند

جام مى گیر ز مطرب، که روى سوى صفا

همـه در عید به صحرا و گلستان بروند

مــن ســرمــست زمـیخانه کنم رو به خدا

عیــد نـوروز مبــارک به غنى و درویش

یـار دلـدار! زبـتــخـانــــه درى رابــگــشـــا

گـرمـرا ره بـه در پـیــر خــرابـات دهى

بـه سروجـان به سویش راه نوردم نه به پا

سالــها در صــف اربــاب عمائم بودم

تــا بــه دلــدار رسیــدم، نـکـنـم بــاز خـطا

آمد بهار و بوستان شـد اشک فــردوس بـرین

گلــها شکـفـته در چـمـن، چون روى یار نازنین

گسترده بادجان فزا، فرش زمــرد بــى شمـر

افـشــانــده ابـرپـرعطــا بـیــرون حد، در ثمین

از ارغـوان و یـاسمـن طــرف چـمن شد پرنیان

وز اقـحـوان و نـستـرن سطح دمن دیباى چین

از لادن و میمون رسد، هر لحظه بوى جان فزا

وز سـورى و نعمان وزد، هردم شمیم عنبرین

از سـنـبـل ونرگس جهان، باشد به مانند جنان

وز سوسن ونسرین زمین،چون روضه خلدبرین

از فـر لــاله بــوستــان گشــتـه بـه ازبــاغ ارم

وز فیـض ژالـه گـلستان، رشک نگارستان چین

از قـمـرى و کـبـک و هـزار آیـد نـواى ارغـنون

و ز سـیــره و کـوکـو وسـار، آواز چـنگ راستین

تــا بـاد نــوروزى وزد، هــرسالـه اندر بوستان

تـا ز ابــر آذارى دمــد ریـحــان و گــل انـدر زمین

بر دشمنان دولتت هر فـصل باشد چون خزان

بـر دوسـتـانـت هـر مـهـى بادا چو ماه فرودین.

گروه دین و اندیشه - مهدی سیف جمالی