[رزیتا]

قتل در تعطیلات !!

کشتار زمان و فرصت ها به بهانه ی تعطیلات

همیشه زمانی که چند روز تعطیل پشت سر هم قرار می گیرد و یا ایام نوروز ، خیلی از افراد دست به کشتار می زنند . آن هم کشتار بی رحمانه ی ارزشمند ترین پشتوانه ی انسان . وقت و زمان ، گران بها تر از آن است که به بهانه ی اوقات و فراغت و استراحت هدر برود. البته این بدان معنا نیست که در تعطیلات روال قبل زندگی را ادامه دهیم اما بهتر است در کنار استراحت ،تفریح و مهمانی کارهایی را هم بگنجانیم که یا در مواقع معمول فرصت انجام آن را نداریم و یا در صورت فراغت کامل ، بعد از تعطیلات ممکن است با فشار مضاعفی روبه رو شویم. مثلا دانش آموزان که اگر دوهفته ی عید فقط استراحت کنند ، بعد از تعطیلات کارشان سخت می شود.بقیه ی افراد هم همین طور . خوابیدن تا نزدیک ظهر و گذراندن زمان بدون هدف ، فرصتی را از بین می برد غیر قابل جبران.
راهکارهای زیر به شما کمک می کند تا عید 1389 برای تان پر بار و ارزشمند باشد:

1.قبل از شروع تعطیلات، برنامه‏اى ویژه طراحى كنید و بر كاغذ بنگارید و پیوسته به خود یاد آور شوید كه روزهاى آینده برنامه دارم.
2. دروس، تكالیف، تحقیق، مطالعه، خلاقیّت، ابتكار و یادگیری را در برنامه لحاظ كنید.
3. حتّى الامكان برنامه‏هاى ایام تعطیل سنگین نباشد؛ زیرا برنامه زدگى ایجاد مى‏كند.
4. بهتر است برنامه ایام نخست تعطیل از دیگر ایام سبك‏تر باشد؛ ولى مصمم‏تر شروع شود تا افسوس‏هاى پنهان در آینده به سراغ انسان نیاید. در روزهاى بعد باید فعّالیّت‏ها به تدریج بیشتر گردد و ساعت برنامه ریزى شده غنى‏تر شود؛ یعنى با برنامه باشیم، امّا غرق برنامه نشویم. اگر برنامه از آغاز با فعّالیّت‏هاى سنگین پر شود، امكان دارد فرد از همان آغاز ورشكسته شده، اعتماد خود به برنامه و برنامه ریزى را از دست دهد و به ورطه برنامه روزى و چه بسا برنامه سوزى پناه برد.
داشتن برنامه در ایام خالى از برنامه خاصّ مثل تعطیلات این حُسن را دارد كه نگاه انسان را عوض مى‏كند. حتّى روزها معنا دار و شب‏ها پر ارزش مى‏شوند.

5. در ایام تعطیل كه عمدتاً برنامه‏هاى تلویزیونى پر حجم، متنوع و سرگرم كننده‏اند؛ به صورت سارق زمان در مى‏آیند و سبب مرگ فرصت‏ها مى‏گردند. راهبردهاى زیر در پیشگیرى از این پدیده سودمند است:
الف) اغلب فیلم‏ها و سریال‏هاى تلویزیونى شخصیت‏هاى ثابت و فیلم نامه‏هاى قابل پیش بینى دارند و در دقایق اول یا قسمت‏هاى آغازین عاقبت خود را آشكار مى‏سازند. بهتر است در تماشاى تلویزیون تماشاچى محض نباشیم و عادت كنیم هنگام نگاه كردن به تلویزیون، كارهاى دیگر مانند یادداشت بردارى، پاكنویس، مطالعه، انجام کارهای منزل را انجام دهیم.
ب) بسیارى از فیلم‏ها و سریال‏ها در ساعات دیگر دوباره پخش مى‏شوند. چنانچه به سریال یا فیلمى علاقه خاص داریم، بهتر است تماشاى آن را به زمان دیگر كه حجم فعّالیّت‏ها كم‏تر است یا اصطلاحاً اوقات مرده شمرده مى‏شود، واگذاریم.
ج) مشاهده بیش از حد خشونت، جنایت و تخلفات و شنیدن واژه‏هاى خشن، دور از نزاكت و قهرآمیز بر روان ما آثار بسیار نامطلوب مى‏گذارد. بنابراین، مى‏توان از مشاهده بسیارى از این برنامه‏ها چشم پوشید؛ زیرا نه تنها سود ندارند، بلكه مشكلاتى نیز به ارمغان مى‏آورند. افزون بر این، بسیارى از برنامه‏هاى یاد شده بعد از پایان، صرع تصویرى در بیننده ایجاد مى‏كنند و چه بسا تماشاچى را تا مدت‏ها با توهمات و عدم تمركز روبه‏رو مى‏سازند. امروز صرع تصویرى مشكلى جدى است و به نظر روان پزشكان و روان شناسان از عوامل مهم رسوب گذارى توهمات پایدار و نیمه پایدار در ذهن انسان است. گاه این حالت در دانش‏آموزان به خوبى مشهود است و در ساعات اولیه كلاس درس، به سبب جولان تصاویر فیلم و سریال شب گذشته در ذهن شان، در حالت خلسه فرو مى‏روند. این حالت امروز یكى از موانع جدى یادگیرى است و ضریب آن در ایام تعطیل، به خاطر حضور پر رنگ ما در منزل و تعلق خاطر به سرگرمى تلویزیون، فزونى مى‏یابد.
د) بسیارى از فیلم‏ها و برنامه‏هاى سرگرم كننده براى فرهنگ و روحیات و حالات فكرى و عادات ما ساخته نشده است؛ بر روان آثارى زیانبار مى‏نهند و برنامه‏هاى ما را مختلف مى‏سازند. حذف آن‏ها از زندگى ضرورت دارد و سبب احیاى اوقات فراغت و عملى شدن برنامه‏هاى بعدى ما مى‏شود.
ه) آثار مخرّب و زیانبار برخى از برنامه‏ها و تصاویر حتّى یادگیرى و استعدادها را به مخاطره مى‏افكند. بعضى از این برنامه‏ها، آگاهانه یا در اثر غفلت سازندگان آن با احساسات ما بازى مى‏كنند و در بستر استعدادهاى ما بذر نومیدى مى‏پاشند.
6. وقتى در ایام تعطیل خود را به یك برنامه دقیق و حساب شده مقید مى‏سازیم و در كنار آن از تفریح و استراحت نیز بهره مى‏گیریم، از احساس رضایت و شادى‏اى ویژه سرشار مى‏شویم و به توانمندى‏ها و قدرت اندیشه خویش بیش‏تر اعتقاد پیدا مى‏كنیم.
7. داشتن برنامه در ایام خالى از برنامه خاصّ مثل تعطیلات این حُسن را دارد كه نگاه انسان را عوض مى‏كند. حتّى روزها معنا دار و شب‏ها پر ارزش مى‏شوند. حركات و سكنات معتبر مى‏گردند و جالب این‏كه هر چه اهداف برنامه بیش‏تر تحقّق یابند، اخلاق، رفتار و منش ما بهتر مى‏شود. در این موقعیت، دنیا زیباتر به نظر مى‏رسد، معناى واقعى رنگ‏ها را با چشم و ذهن در مى‏یابیم؛ تابلویى كه در منظر داریم، زیباتر مى‏بینیم و حتّى غذاى هر روزمان را لذیذتر مى‏یابیم.

منبع : پرسمان - موفقیت