[behnam5555]

قهر


نگه دگر بسوی من چه میکنی؟
چو در بر رقیب من نشسته ای
به حیرتم که بعد ازآن فریبها
تو هم پی فریب من نشسته ای

به چشم خویش دیدم آن شب ای خدا
که جام خود به جام دیگری زدی
چو فال حافظ آن میانه باز شد
تو فال خود به نام دیگری زدی

برو...برو... بسوی او مرا چه غم
تو آفتابی...او زمین ... من آسمان
بر او بتاب زانکه من نشسته ام
به ناز روی شانه ی ستارگان

بر او بتاب زانکه گریه میکند
در این میانه قلب من به حال او
کمال عشق باشد این گذشتها
دل تو مال من،تن تو مال او

تو که مرا به پرده ها کشیده ای
چگونه ره نبرده ای به حال من؟
گذشتم از تن تو زانکه در جهان
تنی نبود مقصد نیاز من

اگر بسوی تو اینچنین دویده ام
به عشق عاشقم نه بر وصال تو
به ظلمت شبان بی فروغ من
خیال عشق خوشتر از خیال تو

کنون که درکنار او نشسته ای
تو و شراب و دولت وصال او
گذشته رفت و این فسانه کهنه شد
تن توماند و عشق بی زوال او