من به هر شاخه نشستم، دل به هر دانه که بستم
سوگ تازه ای نوشته، روی سینه شکستم
من اسیر سرنوشتم، سرنوشت پیر و زشتم
جای حرف خوب بودن، حرف رفتن و نوشتم
تو هنوز اول راهی، راه من راه تباهی
جفت پرواز تو بازه! جفت من،کفتر چاهی
فصل من فصل خزونه، یه خزون بی نشونه
حیفه از من دیگه گفتن! کار من دیگه تمومه
تو سرانگشتای بارون،من تولدی ندیدم
گل گلدون حیاط و توی تاریکی نچیدم
من سراینده دردم عاشق گلهای زردم
اما حتی دیگه امروز ،شعرامم خط خطی کردم
تو هنوز اول راهی،راه من راه تباهی
جفت پرواز تو بازه جفت من، کفتر چاهی