04-02-2010
|
 |
مدیر تاریخ و بخش فرهنگ و ادب کردی   |
|
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: مهاباد
نوشته ها: 19,499
سپاسها: : 3,172
3,713 سپاس در 2,008 نوشته ایشان در یکماه اخیر
|
|
چیروکی مادمازێل كه‌تي(2)
زێڕنۆكيێ كه ده‌بينێ خۆيي بۆراناگيرێ هه‌تاكوو نزيك گۆل فرۆشه‌كه وه دوويان ده‌كه‌وێ. « هه‌راي لێي ده‌كه‌م. وابزانم نه ي‌بيست. له پشته‌وه شانيم گرت.
گه‌ڕاوه و به‌سه‌ر سووڕمانه وه‌تێم رواني و گوتي: «ئێ ئه‌وه تۆيي خانمه روح‌‌ئه‌نگێز.؟
هه‌ناسه سارده عه‌به‌سرابوو. يه‌كه‌يمان گرته‌ئامێز كوڵي گرياني هه‌ستابوو. ماچي كردم و به قوربان وسه‌ده‌قه‌م ده‌بوو. گوتي: « قه‌زات له من كه‌وێ چه‌نده تێك‌چووي دووري هادي پيري كردووي.»
به دايكي وتبوو كچ و كوريكي دوانه‌ي هه‌يه و سوورێژه‌يان ده‌ركردووه. له ماڵێ خه‌زمه‌تيان ده‌كه‌ن.
«(گه‌نممان‌دا بوو جۆمان سه‌ند‌بوو). باسي لوعه‌يي‌م بۆ ده‌كرد. كه چۆن خه‌ريكه بابت به قوڕدا ده‌باته خوارێ. شووه‌كه ي خێرا له گوڵ فرۆشي هاته‌ده‌رێ و ناهيد بانگي كرد. زێرين واپه‌شۆكا له بيري چۆ ماڵ ئاوايم له‌گه‌ڵ بكات. كه‌وته دووي مێرده‌كه ي رۆيشتن زێڕنۆكێ بۆي نووسيبووم: « ئه‌گه‌ر بيرت كردم خه‌به‌رم بده‌رێ. ته‌ڵاقي لێ وه‌رده‌گرم دايكي شه‌ش منداڵ‌بم هه‌مووي ده‌نێمه‌لاوه.»
دايكم نووسيبووي: «فكري زێرين له‌سه‌ر ده‌رباوێ. تاوانمه.»
به شوێن‌يه‌وه بووم پتر له ساڵێك ده‌بوو له قوتابخانه‌وه هه‌تاكوو ماڵ. سهرنجي نه‌ده دامێ هه‌روه‌كوو نه‌شم بينێ. سه‌ير خۆي راده‌وه‌شاند و ده‌ڕۆيي. له كۆڵانه‌كانه‌وه راده‌برد _ زستان هات‌وته‌واو بوو به‌فر تووانه‌وه وه‌ختي ئيمتحيان و تاقي كردنه‌وه هات. تاقه‌تي‌وانه‌‌و كتێبانم نه‌ما بوو. پليكانه. بچوو‌كه‌كان‌‌ي زووتێ ده‌‌په‌راند. درگاي داي ده‌خست. له‌ژێر دارعه‌ر عه‌ره‌كه‌دا ده‌ۆێستام نيوه‌ڕۆ بوو. كۆڵا‌نيش چۆڵ. به‌بڕ‌ه پاره‌يه‌ي له گير‌فانم دابوو نان ته‌ند‌ووريم بۆ ده‌كڕي و له پشت درگاي ده‌ري له‌سه‌ر پلييكانه حييمه‌نتۆكه دام ده‌نا.
ئه‌و رۆژه دره‌نگ گه‌يشتێ. له نزيك قوتابخانه راوه‌ستا بوو. له‌به‌ر خۆره‌كه‌ر وانيي پڕ‌بوو له گله و بناشت. وه‌ڕێ‌كه‌وت. هه‌ڵات. رام كرد. له قوتابخانه دوور كه‌وتينه‌وه له نزيك كه لاويك گيرساينه‌وه چاومان له چاوي‌يه‌ك بڕي. هه‌ناسه‌مان سوار ببو. خه‌ڵك ده‌ها‌تن و ده‌چوون چاويان لێ ده‌كرد‌ين. گوتي: «بڕۆ. زوو بڕۆ سبه‌ي، سبه‌ي كات‌ژمێر دوو، شه‌قامي شاره‌زا. چوار رێياني په‌هله‌وي.»
وه‌ڕێ‌كه‌وت. به ده‌نگي به‌رزكوتي: «زوو نه‌يه‌ي رۆيشتووم.»
وتم: «هه‌رچي تۆ بڵێي.»
به‌فر كه له ژێر‌كه‌و شه‌كانيدا كرته‌ي ده‌هات. شه‌و به‌بێ شێو نووستم. به‌ياني خۆم گه‌يانده گيرفانه‌كاني بابم.
نۆ ده‌قه و يازده سانيه له دووي پاش‌نيوه‌ڕۆ لاي وابوو. له‌پڕ په‌يدابوو.
بڵوزيكي سه‌وزي ده‌به‌ردا‌بوو، هه‌ر له ره‌نگي چاوي. يه‌كه‌م جار بوو عاشق ده بووم نه‌چوومه‌پێشي. ياني نه‌م ديوه‌و له‌به‌ر درگاي دووكانه‌كان خۆي ده‌خافڵا‌ند.
سهرنجي شتي‌ده‌دا. شه‌قام ئاڵو‌زبوو. خه‌ڵك كه لو‌په لي نه‌و رۆريان ده‌كڕي. پاڵم‌وه ده‌كه‌ي ته‌له‌فوونه نه‌كه‌ي سه‌ر شه‌قامه‌وه دابوو. ده‌له‌رزيم. ئاره‌قه‌م كرد بوو، دڵم وه‌ك گوني هه‌لاج هه‌ڵده به‌زي. خۆم كرد به ده‌كه‌ي ته‌له‌فوونه‌كه‌دا و له خۆڕايه‌ك دوو ژماره‌‌م گرت بيستۆكه كه‌م دانا. بۆوه‌نابێ كات له ده‌ست بده‌م. به خۆم‌وت: «ئه‌ي چه تيووه شێت‌ووێته په‌له مه‌كه بابت گوێزمه‌وه بزانه چت لێ ده‌كه‌م.»
به‌په‌له پڕوزێ به‌نێو خه‌ڵكه‌كه‌دا خۆم ده‌رباز كرد. هۆشێ له لاي و يتريني به رگ و ليباسي پياوانه بوو ده‌ستم له شاني‌دا: «سڵاو!»
گوتي: «ئه‌و بۆين باخه سوور و سپي و شينه‌ت پێ چۆنه؟ ده‌مه‌وێ جه‌ژنانه بۆ بابم بكڕم.»
گه‌ڕاوه و ته‌ماشا‌يه‌كي كردم: «زۆرت به دڵه؟»
چاوه سه‌وزه‌كاني ره‌نگێكي هه‌نگويني به خۆوه گرتبوو. سه‌وزو زه‌رد.
وه‌كوو ته‌سبيحه‌كه‌ي باوكم. تێكه ڵاوي بوو سه‌وزو زه‌رد.
گوتي: «هۆشت له كوێيه؟»
قۆلێم كێشا: «دره‌نگه. ده‌رنگه. دره‌نگه...»
_ لێم‌گه‌ڕێ چۆن چاويان تێبڕيوين شێتانه!
_ ده‌باسه‌يرمان بكه‌ن.
وه‌شوێنم كه‌و تبوو: «بچين بۆ گه‌ڕان؟»
_ له كوێ؟
_ هه‌ر شو‌ێنێك تۆبڵێي... با سواري پاس بين و به‌شه‌قامه‌كاندا بسوورێنيه‌وده ئه‌م سه‌ر و ئه‌و سه‌ري وێسگته‌كان بچين و بگه‌رێنه‌وه...باشه؟
وتم: «هه‌رچي تو بڵێي...به‌ڵام ده‌توانين بچينه سينه‌ما.»
_ بيرێكي خراپ نييه، فيلمێكي لێدان و پێدادان!
_ نه‌كوو فيلمێكي به ته‌واوي مانا دڵداري. هاورێكه‌م ده‌ڵێ. سينه‌ما ديانا فيلمێكي خۆشي هه‌يه. هه‌يني رابردوو بينيويه‌تي.
كڕێوه‌ي ده‌كرد. چراگان هه‌ڵكرابوون. تاريكي خۆي نه‌گرت. به به‌ر دووكانه كه‌ل و په‌ل فرۆشه‌كاندا تێده په‌ڕين، ئيتر گيرفانه‌كانم به‌تاڵ و هه‌تاڵ وه‌ك هێلانه‌ي جرج تێكه‌و‌توو. گوتم: «دار بادامێك له حه‌ساره‌كه‌مان دايه، چه‌قاله‌ت پێ‌خۆشه؟»
_ ده‌زاني تاكوو ئێستا ناوي خۆت پێ نه‌كوتووم!
_ هادي. براكه‌شم ناوي هيممه‌ته. زۆر له من باوخۆشتره.
_چه‌نده باشه. تۆ هه‌ر كات خۆت بناسێني، نێوي بركه‌شت ده‌ڵێي؟
قاقاي كێشا، من پێ نه‌كه‌نيم. په‌رێشان بووم له‌وه‌ي بۆچي باوه‌ڕي به چيرۆكي ئه‌وين داري ئێمه نه‌هات.
تا ئێستا له‌وباره‌يه‌وه هيچمان نه‌گوتبوو. وتي: «باسي شتێكي باش بكه زۆرباش.»
_ وه‌كوو چي؟
_ هه‌ر چييه‌ك ده‌زاني و پێت خۆشه.
_سبه‌ي تاقي كاري شيميامان هه‌يه. باشم نه‌خو‌ێندووه. به توون... ده‌زاني چي، جه ژن ده‌مبه‌ن بۆ شيراز.ماڵي مامه ره‌زا، هه‌موو ساڵێك ده‌چينه ئه‌و محاڵه.
تاقه‌تي چوونيشم نييه.
له كۆڵان و كوچه باغه تاريكه‌كان‌دا پياسه‌مان ده‌كرد.
له پێشه‌وه ده‌ڕۆيي. هه‌ر وه‌كوو ئاگاي له هيچ نه‌بێ سه‌ري به‌رده‌داوه و ده‌ڕۆيي.
ده‌بووتێم بگه‌ياندبا، له ئه‌مڕۆوه من كوڕي رۆژم. به‌ڕه‌ي خۆم له قوڕاو ده‌ر‌دێنم.
بانگم كرد:
«زێر نۆكێ!»
_ له‌گه‌ڵ منته؟
_ به‌ڵێ.
_ ناوم ناهيده.
_ هه‌ر چييه‌ك بێت.
له مه‌ولا زێڕ نۆكێيه. ده‌بێ هه‌موويان بزانن. چ بگا به پاساري سه‌رداره‌كانيش...
ئۆهۆي زێڕ نۆكێ، گوێت له ده‌نگم ده‌بێ؟
_ وست...به راستي گه‌مژه‌يي!
_ به‌ڵێن ده‌ده‌ي قژه‌كانت كورت نه‌كه‌يته‌وه؟
_ هه‌‌را‌هه‌را مه‌كه. هاوساكان ده‌ژنه‌ون.
_ قيروسا. هه‌ر ئه‌وه‌يه گوتم!
راوه‌ستا: «مه‌يه پێشه‌وه.»
_ له‌گه‌ڵ منته؟
_ به‌ڵێ، پێت چۆنه پۆليس ئاگادار بكهم؟
_ ئه‌گه‌ر خۆشت ناوێم، فه‌رمو له بناگوێم بسره‌وێنه.
_ ئه رێ به راستي تۆ چيت له گياني من ده‌وێ؟
_ له‌به‌رچي راوه‌ستاوي. مه‌حته‌ل مه به و لێمده.
_ لێم قه‌ڵسي؟
به‌فره‌كه له ژێر پێماندا كرته كرتي بوو. له‌گه‌ڕه‌كه كه‌يان نزيك ببو و ينه‌وه. كۆڵانه‌كه رووناك بوو. له جێي خۆم چه‌قيم و گوتم: «ده‌زاني ئێره‌كوێيه؟»
_ تۆ چاكتر ده‌زاني:
_ ده‌نگ‌مه‌كه. ده‌مه‌وێ نێودێري بكهم. له ئه‌مرۆوه ئه‌و گه‌ڕه‌كه زێڕين شاره.
_ چه‌نده باشه!
_ پێت وايه به شۆخي واده‌ڵێم؟ هه‌ر له به‌ياينيه‌وه په‌ڵاكي كۆڵانه‌كه لاده‌به‌م.
_ كه‌وا بوو منيش ده‌بمه شاژني زێڕين شار!
به‌سه‌ر لاقيكي‌دا نوو‌شتاوه. داوێني كرا سه‌كه ي كۆكرده‌وه، به چه‌شنێك هه‌ر له رۆژي به رێوه‌چووني [تاجگوزاري] ده‌چوو
_ ئه‌ي سوڵتاني مه‌زن، به حورمه‌ته‌وه تاجه‌كه‌م له‌سه‌ر دانێ. باڵتۆكه‌شم به شانمداده!
_ گاڵته جاڕێ به‌سيه‌تي. له بيرت بێ. من به خيلم. وه‌قادارم. وه‌كو پياوي نێو فيلمه‌كه ده‌ستت لي‌هه‌ڵناگرم و به جێت بهێڵم.
له پليكانه چيمه‌ن تۆكه‌وه سه‌ركه‌وت. كليلي خسته قفڵه‌كه‌وه. دڵم وه‌سته‌ي نه‌هات هه‌ر ئێستا‌كه درگا‌كه له‌سه‌ر خۆيي دا‌بخات. گه‌ڕاوه و گوتي: «دێيه ماڵه‌كه‌مان باخي ئاژڵان ببيني.؟»
ده‌ست به سنگه‌وه راوه‌ستابووم. له چاوه‌كاني رامام.
پێكه‌ني و گوتي: «مه‌ترسه. وه‌ره. نامهه‌وێ جندۆكه‌ت پيشان بده‌م. چوجكه قاڵا‌وێكم هه‌يه. ناوم ناوه دنووك درێژ. چوونكه به دايمه‌ي خودا قيڕه‌ي دێ.كو‌ندێكيشم هه‌يه. ئه‌ويش نێوي فه‌يله‌سووفه. هه‌ميشه خه‌ريكي بير كردنه‌وه‌يه له شونێێك راده‌مێنێ. هه‌ر وه‌كوو له‌م دنيايه‌ش نه‌بێ... گوێي بگره ده‌نگي دنووك درێژ دێت. له‌وه ده‌چێ ديسان له‌گه‌ڵ فه‌يله‌سووف به‌شه‌ڕ هاتبن.»
گوتم: «ده‌بێ بڕۆم.»
چاوێكم به ده‌وروپشتي خۆمه‌اگێڕا. به ده‌ستي ئاماژه‌ي كرد به شوێينا بڕۆم.
قاقاي كێشا و گوتي: «ئه‌ي سوڵتاني ترسه‌نۆك خوێڕي. دايك و بابم چوون بۆ ميواني»
شه‌و دره‌نگانێك ده‌گه‌ڕێته‌وه. پووريشم دار‌كاريت ناكات.»
نازانم چون بوو له پڕپێم پێوه‌ناو هه‌ڵاتم.
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )
|
|
جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید
|
|