[دانه کولانه]

دل را امید و هستی بر موی تو بود
جان را نشاط و سرمستی از روی تو بود
ریزان ز شاخ سوسن ها گلها بر سر ما
لرزان ز عشق و بی تابی هر دم پیکر ما ...
این شعر یکی از تصنیف های معروف زنده یاد داریوش رفیعیه که خیلی دوستش دارم
و به زودی تاپیک کاملی در مورد ایشون و آهنگهاش میذارم
نام تصنیف خوابی بود و خیالی(ما را روز وصال...) هست شاعرش هم مال شهرآشوبه