به ياد کدامين خاطره اينگونه دست و پا می زنم و به عشق کدامين ياد اينگونه لبريز از اشکم ؟
گذشته را به ياد دارم ... کودکی ام را ... نو جوانی ام را .
اينک جوانم . با شوق جوانی . با عشق جوانی .
امروز در شور لحظه لحظه های جوانی ام بهار را با تمام وجود می پيمايم .
آری بهار آمد با تمام رنگها و چهره هايش .
چهره هايی که هميشه مرا می ترساند .
بهار هزار رنگ هر سال صورتی متفاوت از سال پيش دارد .
گاهی زيبا گاهی زشت
گاهی سياه و گاهی سفيد
گاهی روشن و گاهی خاموش ...
سال گذشته برايم رنگی از ديوانگی داشت .
امسال بهار برای من با رنگی از زهد آمد.
سالها خواهند گذشت و بهار همچنان با من بازی خواهد کرد.
بازی که گاهی چنان رعب آور است که خدا را فراموش می کنم.
|