[Omid7]

امير حاج رضايي
ديدگاه هاي من نسبت به فوتبال ايران روشن و شفاف است و همه با افکار من آشنا هستند.
دغدغه اصلي من دغدغه فرهنگي است که هر روز اين دغدغه براي من پررنگ تر مي شود. مطمئن هستم بدون فرهنگ و اخلاق در فوتبال، بعد فني مان هم رشد نمي کند. بر اساس همين ديدگاه است که حوادث بدي که پي درپي درفوتبال به وجود مي آيد برايم چندان تعجب برانگيز نيست. نه اينکه آنها را پيش بيني مي کنم، بلکه با توجه به اينکه مرزهاي فرهنگي در فوتبال شکسته شده است منتظر چنين حوادثي هستم.
به جاي نگراني بايد بگوييم بحران اخلاقي در فوتبال. معتقدم که اين بحران هم آن قدر گسترده است که با يک مصاحبه چند دقيقه اي و تلفني و ارائه چند راهکار ذهني مشکلي حل نمي شود. ما بايد وضعيت فوتبال را آسيب شناسي کنيم. آسيب شناسي که در آن متخصصان از همه علوم جمع شوند تا ما وضعيت موجود فوتبال را بررسي کنيم.
در اين آسيب شناسي که با يک روز صحبت هم درمورد آن باز مشکل حل نمي شود بايد کارشناسان علوم مختلف همچون جرم شناسي، حقوق، جامعه شناسي، روان شناسي و علوم فوتبال و ورزش حضور داشته باشند تا در وهله نخست بفهميم که مشکل اصلي فوتبال ما کجاست تا پس از آن دنبال راهکار باشيم. امروز زخم فوتبال ما آن قدر عميق است که با يک چسب خونش بند نمي آيد. بايد به دنبال حل عمقي اين مشکل باشيم.
امروز يک لجام گسيختگي در فوتبال و در ورزشگاهها وجود دارد که من از آن وحشت دارم. احساس مي کنم در فضاي ورزشگاههاي ما با توهينهايي که مي شود اکسيژن نيست و به سادگي نمي شود اين مشکل را حل کرد. تنها آرزو مي کنم هيچ گاه به ورزشگاههاي فوتبال در ايران نروم. چطور مي شود در ورزشگاه حرفهاي رکيک عليه يک فرد يا خانواده اش گفته شود. چطور مي شود در يک ورزشگاه به دروازه باني که بيش از 70 بار پيراهن تيم ملي را پوشيده به صورت مستقيم توهين کرد.
چطور مي شود حرفهاي بد، دروغ، نيرنگ، تملق، تباني و بسياري از صفات بد در رفتارهاي دست اندرکاران فوتبال باشد. من اين را به عنوان شخصي که از دور به ماجرا نگاه مي کند نمي گويم، بلکه اين موضوع را با نزديک شدن به فوتبال لمس کرده ام. گفتگوهاي ما که بايد سازنده باشد امروز تخريبي شده و به سمت يک خودکشي همگاني حرکت مي کنيم.
يک دهه پيش وقتي بکن باوئر بحث شخصيت تيمي را مطرح کرد و وقتي ما مي خواستيم آن را با فرهنگ خودمان ترجمه کنيم به سراغ شخصيت اجتماعي هر فرد رفتيم. منظور بکن باوئر از شخصيت تيمي متشکل از همه بخشهاي فوتبال يک کشور بود، از فدراسيون فوتبال گرفته تا داوران، مربيان، بازيکنان، مديران و رسانه هاي گروهي همه اينها هستند که شخصيت کلي فوتبال را تشکيل مي دهند.
درست است که امروز متولي اصلي فوتبال ايران فدراسيون فوتبال است، اما نمي شود همه مشکلات را هم به آنها نسبت داد. اين برداشت من است. من همچنان دغدغه هايم فرهنگي است نه فني. ديديم که منشور اخلاقي فدراسيون فوتبال هم نمي تواند به تنهايي با اين بداخلاقي ها مقابله کند.