خالکوبی در ایران و جهان
"تتو" یا "تاتو"Tattoo
به نظر میرسد که بشر از دوران باستان با شیوههای گوناگون خالکوبی آشنایی داشته است. قدیمیترین نمونههای آن بر اجساد مومیاییشدهی ۷هزار ساله که در شیلی کشف شدهاند به چشم میخورد. بر جسد مومیاییشدهی "اوتسی" که به احتمال زیاد ۵۳۰۰ سال پیش میزیسته، ۴۷ خالکوبی وجود دارد.
در بسیاری از نقاط آسیا و آفریقا و آمریکای جنوبی خالکوبی بر روی صورت رایج و بوده و هنوز هم کموبیش هست. البته این کار نه فقط برای "زیبایی"، بلکه برای تفکیک قبایل از یکدیگر، درمان بیماریها و به دلایل خرافی، مانند راندن "اجنه" و دفع "چشم بد" هم صورت میگرفته است.
در برخی از جزایر اقیانوس آرام مردها وقتی که کار مهم یا شجاعانهای انجام میدهند، به جای مدال افتخار یک "تاتو" دریافت میکنند.
"تتو" یا "تاتو"
در بسیاری از کشورها به خالکوبی "تتو" یا "تاتو" (Tattoo) میگویند. اینکه این نام از کجا آمده، دستکم دو روایت وجود دارد: برخی معتقدند که ریشهی این واژه، تاتاو (Tatau) است که آنهم از صدای کوباندن وسیلهی شانهمانندی که در تاهیتی و جزایر همسایهی آن برای خالکوبی به کار میرفته، گرفته شده است. برخی هم میگویند که این یک واژهی نظامی است برای شیپور شامگاهی و از قرن هفدهم تا کنون در ارتش بریتانیا بهکار میرود.
...