[ساقي]

بزرگان ایران پیرامون عطار چنین سروده اند :



مولانا جلال الدین محمد بلخی



من آن مولاي رومي ام که از نطقم شکر ريزد
وليکن در سخن گفتن غلام شيخ عطارم.

آنچه گفتم از حقيقت اي عزيز
آن شنيدستم هم از عطار نيز

عطار شيخ ما و سنائيست پيشرو
ما از پس سنائي و عطار آمديم.





شيخ شبستري


مرا از شاعري خود عار نايد
که در صد قرن يک عطار نايد






سلمان ساوجي

روز خاور گو سيه شو کآفتاب خاوري
رفت تا صبح قيامت خاوران عطار شد؟



کمال خجندي

يار چون بشنيد گفتارت کمال
گفت حق گوئي تو چون عطار ما





عبدالرحمان جامي

بوي مشک گفته عطار عالم را گرفت
خواجه مزکوم است از آن منکر شود عطار را



..
..
.