[ساقي]

شعر از افشین یداللهی




باران که می​بارد تو می​آیی
باران گل، باران نیلوفر
باران مهر و ماه و آئینه
باران شعر و شبنم و شبدر
باران که می​بارد تو در راهی
از دشت شب تا باغ بیداری
از عطر عشق و آشتی لبریز
با ابر و آب و آسمان جاری
غم میگریزد غصه میسوزد
شب میگذازد سایه میمیرد
تا عطر آهنگ تو میرقصد
تا شعر باران تو میگیرد
از لحظه​های تشنه بیدار
تا روزهای با تو بارانی
«غم می​کُشد ما را تو می​بینی»
«دل میکِشد مارا تو میدانی»