گاهی یک خونه ساده،
یک گلیم به همه دنیا می ارزه!
مگه نه؟
گاهی وقت ها توی قصر هم که باشی،
دلت از قصه می لرزه،
مگه نه؟
حاضری دار و ندار تو بدی،
به جاش از خدا دل خوش بگیری
حاضری زندگی تو بدی،
اگه بتونی با دل عاشق بمیری
این همه دنبال دنیا رفتیم
و انگاری جاده تمومی نداره
گاهی هم که به یک جایی می رسیم،
لذتش انگار تمومی نداره
کاش می شد
یک بار هم که شده، توی این سفر؛
دلامون راه رو نشونمون بده….
سرنوشت ما این نباشه،
وسوسه اگر امونمون بده…