چکاوک از داریوش بزرگ
کجای این جنگل شب ،پنهون میشی خورشیدکم پشت کدوم سدسکوت ، پر میکشی چکاوکم
چرا به من شک میکنی، من که منم برای تو لبریزم از عشق تو و سرشارم از هوای تو
دست کدوم غزل بدم ، نبض دل عاشقمو پشت کدوم بهانه باز ، پنهون کنم هق هقمو
گریه نمی کنم نرو ، آه نمی کشم بشین حرف نمی زنم بمون ، بغض نمی کنم ببین
نوازشم کن و ببین، عشق می ریزه از صدام صدام کن و ببین که باز، غنچه میدن ترانه هام
اگر چه من به چشم تو،کمم ،قدیمیم ،گمم آتشفشان عشقم و دریای پرتلاطمم