تو به من خندیدی
و نمی دانستی
من به چه دلهره ای
از باغچه همسایه
سیب را دزدیدم......
باغبان از پی من تند دوید
سیب را در دست تو دید
غضب الود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز
خش خش گام قدمهای تو ارام ارام
میدهد ازارم
ومن اندیشه کنان غرق این پندارم
که چرا باغچه خانه ما سیب نداشت
__________________
تو همه راز راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان آرام
خوشه ی ماه فرو ریخته در آب
شاخه ها دست برآورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ
|