[raha_10]

بدون شک ما مسلمانان بیش از پیرو هر آیین دیگری به مکارم اخلاق و صفات نیکو سفارش شده ایم.پیامبر رحمت حضرت محمد مصطفی(ص)پیام آور خوبی ها ،نیکی ها و مهربانی هاست.متبسم ترین و خوش برخوردترین انسانها بوده اند و بعد از ایشان هیچ کسی به مقام بزرگوارشان نمی رسد.
پس ما (مسلمانان)را چه شده است که آیین خود را فراموش کرده و این چنین از الفاظ نا به جا استفاده می کنیم؟!!!تا کنون به اطرفت دقت کرده ای؟می بینی چگونه:
به سادگی آنچه را که حقیقت ندارد به زبان می آوریم؟
به سادگی حقوق دیگران را پایمال می کنیم؟
و
.
.
.
امیدوارم اگر تا کنون به این مسائل دقت نکرده ای اکنون کمی بدان بیندیشی.

بیا گام های بزرگ برداریم!برای برداشتن موفقیت آمیز یک گام بزرگ آن را به قدم های کوچک و پیوسته تقسیم کنیم و سعی کنیم هر یک از این گام ها را آن قدر تکرار کنیم تا به خوبی بر آن مسلط شویم و تا همان قدم را به خوبی فرانگرفته ایم قدم دیگری را آغاز نکنیم.مردی که کوه را جا به جا کرد شروع به برداشتن سنگریزه ها کرده بود:یک ضرب المثل چینی!

حاضری؟
پس حرکت کن.یک اراده ی کوچک برای اولین قدم بسیار ساده و راحت.
بیا امروز ،الان و در این ساعت که نوشته ها را می خوانی تصمیم بگیریم هر گاه از چیزی ناراحت و یا دلگیر شدیم از کلمه ی «اه» و یا «اف» استفاده نکنیم.اگر این کلمه به دهانمان آمد قبل از این که بدان اجازه ی خروج دهیم از خود بپرسیم گفتن آن چه سود دارد؟آیا جز این که شخصیت ما را کوچک می کند نشانه ی دیگری می تواند داشته باشد؟(شاید پاسخ دهیم این گونه خشم خود را نشان می دهیم آیا در این صورت خشممان بر طرف خواهد شد؟بدون شک خیر!)
و اگر باز هم نتوانستیم آن را در دل بگوییم.کم کم پی خواهیم برد که این رفتار نا پسند بسیار کوچک از ما سلب شده است!

می توانی پیش رفت هایت را صادقانه در این بخش ثبت کنی و یا نظر هایت را بگذاری ؛برای تعیین قدم بعدی پیشنهاد دهی.اما فراموش نکن قبل از یادگیری قدم قبلی قدم بعدی را برندار !هرگز!
من هم به عنوان یکی از اعضای فروم در این برنامه ی کوچک و ساده شرکت خواهم کرد.