[SHeRvin]

کلود دبوسی، آهنگساز فرانسوی (II)

نخستین اجرای اپرای "پلئاس و ملیزاند" در پی اختلافی که میان دبوسی و آهنگسازی به نام ماترلینک بر سر گزینش خواننده نقش ملیزاند و کشیده شدن ماجرا به دادگاه با سر و صدای بسیار همراه شد و موسیقی دوستان را به دو دسته تقسیم کرد و این اجرا با دخالت پلیس بدون موفقیت انجام شد، اما اجرای دوم موفقیتی چشمگیر داشت و تا سه ماه اجرا می شد.

دبوسی علاوه بر اپرا و موسیقی برای ارکستر، دوئت ها و سونات های فراوانی نیز ساخته است از جمله: سونات ویلن، سونات ویلنسل، سونات برای فلوت-آلتو و هارپ، سیرنکس (برای فلوت تنها)، چهار نوازی برای ساز‌های زهی.

وی در آهنگسازی برای پیانو نام خود را به عنوان جانشین شوپن ثبت نمود.

در حالیکه دبوسی در سال 1899 گابریل دوپون را برای ازدواج با یکی از دوستان گابریل به نام لی لی تکسیه ترک کرد و گابریل بر اثر اندوه فراوان دست به خودکشی زد، بار دیگر در سال 1903 با دختر دیگری به نام اما بارداک که دختری موسیقیدان و بسیار زیبا بود آشنا شد و یک سال بعد لی لی را برای پیوستن به اما ترک نمود، لی لی نیز همانند دوست خود گابریل دست به خودکشی زد!


ماجرا به جراید کشیده میشود و دبوسی به گوشه تنهایی پناه میبرد. او در این فرصت تنهایی ناگزیر به آفرینش "دریا" میپردازد و سرانجام در سال 1905 با اما ازدواج میکند. دو هفته پس از نخستین اجرای "دریا" دخترشان کلود ـ اما بدنیا می آید.

دبوسی به زندگی به دور از هیاهوی جامعه ولی در رفاه خود ادامه میدهد در حالیکه نام و هنر او در حال گسترش در سراسر دنیا بود و "پلئاس و ملیزاند" در بروکسل، برلین، رم، میلان و نیویورک اجرا می شد.


در بین سالهای 1902 تا 1908 دبوسی دست به آفرینش بخش بزرگی از آثار پیانویی خود زد از جمله دو دفتر "نقشها" و "گوشه بچه‌ها". در سال 1910 از طرف دیاگیلف دعوت شد تا در اثری به نام "شهادت سن سباستین" که نقش اصلی آن را ایدا روبنشتاین داشت با او همکاری کند. دیاگیلف همچنین نوشتن باله‌ای به نام "بازی ها" را به دبوسی سفارش داد.

با آغاز جنگ جهانی اول روحیه میهن پرستی دبوسی شدت گرفت و می‌توان در آن دلیل دشمنیش را با آرنولد شونبرگ یافت که در جبهه مخالف در جنگ خدمت میکرد و دبوسی او را خطرناک می‌خواند.

در این سال‌ها دبوسی آثار خود را اینگونه امضا میکرد :"کلود دبوسی، آهنگساز فرانسوی" (برای نمونه سه سونات برای سازهای گوناگون و 12 اتود برای پیانو).


دبوسی در سال 1917 در حالیکه بسیار بیمار بود برای آخرین بار در میان عموم حاضر شد که در کنسرت اجرای سومین سوناتش بود. او در حالیکه هنوز جنگ به پایان نرسیده بود در بی تفاوتی دیگران در 25 مارس 1918 بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت.

پیکر وی نخست در قبرستان پرلاشز پاریس به خاک سپرده شد ولی سپس به قبرستان دو پاسی انتقال یافت، دختر و همسر او نیز در همانجا در کنارش به خاک سپرده شده اند.