به تو حسودیم می شود
چقدر خوب
دستانت را
به فاصله عادت داده ای
پاهایت را
به رفتن های دور
لب هایت را
به سکوت
و خاطره هایت را
به فراموشی
به تو حسودیم می شود
تو که به داشتن قلب سنگی عادت کرده ای
یادت هنوز در من باقی است
و صدای قلبم
طنین گام های توست
که آهسته از من دور می شود...
__________________
زندگي با صدا شروع ميشه بي صدا تموم ميشه، عشق با ترس شروع ميشه با شك تموم ميشه، دوستي هر جايي ميتونه شروع بشه اما هيچ جا تموم ميشه.
|