«منم سرباز لشکر غم»
اگر داری تو ماتم
بیا بشنو ز نی های شکسته
بیا بنگر به نای خسته از خون
بیا بنگر به دوچشمان مجنون
به آه پر عطش از جام لیلی
به خون بی بدیل از چشم شیرین
به جان کندن ز بی پرواترین فرهاد عالم
به کوه بی ستون و تیشه ها بر سنگ بی غم
بیا بشنو تو از نی
بیا بنگر به گل هایی که رستست
ز ساق ساقه ی نی
بیا بنگر تو ای ساقی
اگر داری ز درد دل خبر جانا
بیا بنگر به این چشمان گریان
بیا بنگر به دو دستان حیران
منم خسته تویی جسته
من از افسون رفتن
من از کندن ز تو دل
تو از رفتن ز کوی یار بی دل
بیا بنگر که رفتم من میان ریشه های لاله های سرخ و غمگین
که می رویدبه فردا
میان یک دم از آه تو عاشق
و می دانم که روزی بی خبر
تو می بویی تمام لاله های پر شرر
منم سرباز لشکر غم
نبینم در دلت یک جرعه ماتم
تو باشی تا ابد در جام شادی
و مانی تا ابد در جان شیرین
و باشی بیخبر از ناله هایم
و باشد در دلت لبخند باقی