کوروش آرام بخواب که به معشوقت رسیدی
چه مهربانانه برای ما حق دوستی را به جا می آوردی
حال چه کنیم که با دست های پر از خالیمان ! تنها اشکی داریم که بی مقصد میریزد ....
کاش مزارت چشمان غم بارمان را میزبانی میکرد
کاش یکبار دیگر صدایمان بزنی.....
کاش فقط یک کابوس باشد
