[ساقي]

«مشت‌می‌کوبم بر در،
پنجه می‌سایم بر پنجره‌ها،
من دچار ِ خفقانم، خفقان!
من به تنگ آمده‌ام از همه چیز!
بگذارید هواری بزنم:
آی...
هان، با شما هستم،
این درها را بازکنید!
من به دنبال ِ فضایی می‌گردم:
لب ِ بامی،
سر ِ کوهی،
دل ِ صحرایی
که در آن جا نفسی تازه‌کنم...
می‌خواهم فریاد ِ بلندی بکشم
که صدایم به شما هم برسد.
من هوارم را سرخواهم‌داد.
چاره‌ی ِ درد ِ مرا باید این داد کند.
از شما "خفته‌ی ِ چند"،
چه کسی می‌آید با من فریادکند؟
***
مشت‌می‌کوبم بر در،
پنجه می‌سایم بر پنجره‌ها،
من دچار ِ خفقانم، خفقان!
من به تنگ آمده‌ام از همه چیز!
بگذارید هواری بزنم!»


...
..
.

محمّدرضا شجریان، استاد ِ ممتاز ِ آواز ِ میهن‌مان، شعر ِ زیر را – که سروده‌ی ِ زنده‌یاد فریدون مشیری است –
در اجرایی یادمانی با نوازندگی‌ی ِ استادان علیزاده و کلهر خوانده‌است...

http://www.persiangig.com/pages/down...-%20Faryad.mp3