[فرگل]

من آموخته ام..................

.... که تنها کسی که مرا در زندگی شاد می کند کسی است که به من می گوید،
تو مرا شاد کردی
.... که هرگز نباید به هدیه ای از طرف کودکی، نه گفت
.... که همیشه برای کسی که به هیچ عنوان قادر به کمک کردنش نیستیم دعا کنم
.... که مهم نیست که زندگی تا چه حد از شما جدی بودن را انتظار دارد،
همه ی ما احتیاج به دوستی داریم که لحظه ای با وی به دور از جدی بودن باشیم
.... که گاهی تمام چیزهایی که یک نفر می خواهد،فقط دستی است برای گرفتن دست او
و قلبی است برای فهمیدن وی
.... که زندگی مثل یک دستمال لوله ای است،هر چه به انتهایش نزدیک می شویم
سریعتر حرکت می کند
.... که چشم پوشی از حقایق، آنها را تغییر نمی دهد
.... که این عشق است که زخمها را شفا می دهد نه زمان
.... که زندگی دشوار است اما من از او سخت ترم
آمـــــــــــــــــــــــــو ختــــــــــــــــــــــــــــ ـــه ام
که همه می خواهند روی قله کوه زندگی کنند،اما تمام شادی ها وقتی رخ می دهند
که در حال بالا رفتن از کوه هستیم......
ثروتمند کسی نیست که بیشترین ها را دارد،بلکه کسی است که به کمترین ها نیاز دارد.
.... که فرصتها هیچ گاه از بین نمی روند،بلکه شخص دیگری فرصت را از دست داده ی ما را
تصاحب خواهد کرد
که فقط چند ثانیه طول می کشد تا زخم های عمیقی در قلب کسانی که دوستشان داریم
ایجاد کنیم اما سال ها طول می کشد تاآن زخم ها را التیام بخشیم.
که اگر مایلم پیام محبت را بشنوم،
خود نیز بایستی آن را ارسال کنم.