[T I N A]

این فوتبال سیاست زده

تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی حضور ندارد و مردم ایران، ناگزیر یا طرفدار برزیل وایتالیا و انگلیس بوده اند، یا طرفدار آلمان و آرژانتین و هلند.

تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی حضور ندارد و مردم ایران، ناگزیر یا طرفدار برزیل وایتالیا و انگلیس بوده اند، یا طرفدار آلمان و آرژانتین و هلند. تب جام جهانی، مسوولا ن را هم گرفتار خود کرده; به طوری که علی سعیدلو رئیس سازمان تربیت بدنی گفته که دوست دارد برزیل قهرمان شود! حال بگذریم که برزیل پس از صحبت آقای سعیدلو ازجام جهانی حذف شد.
اما در این میان یک موضوع به راحتی آب خوردن به فراموشی سپرده شده و آن غیبت ایران در جام جهانی است. از نظر آقای کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال ایران، نرفتن ایران به جام جهانی اتفاق مهمی نیست. آقای سعیدلو هم که پس از ماجراهای رقابتهای مقدماتی جام جهانی به سازمان تربیت بدنی آمده است. آقای علیآ بادی رئیس سابق سازمان تربیت بدنی هم که پس از جام جهانی گذشته، محمد دادکان رئیس وقت فدراسیون فوتبال را برکنار کرد و...
به عامل اصلی تعلیق فوتبال ایران در عرصه بین المللی بدل شد، اکنون از سازمان ورزش خارج شده و به نظر می رسد فعلا در حلقه نزدیکان رئیس جمهور نیست. آقای احمدی نژاد رئیس جمهور هم که پیش از حضور تیم فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۰۶، لباس ورزشی می پوشید و در کنار بازیکنان تیم ملی تمرین می کرد و به ابراهیم میرزاپور گل می زد، پس از ماجرای تعلیق، مقصر اصلی را آقای علی آبادی معرفی کرد و گفت که به او گفته بودم این کار را نکند. آقای احمدی نژاد هم این روزها از فوتبال صحبت نمی کند. همه ما جام جهانی ۲۰۰۶ را به یاد می آوریم که آقای علی آبادی و دوستانشان پیش از آغاز مسابقات می گفتند ایران باید به مرحله دوم صعود کند; آن هم در گروهی که مکزیک و پرتغال حضور داشتند.
تیم ملی آن زمان که حاصل تلا ش های محمد دادکان بود و از امکاناتی همچون کمپ تیم های ملی که در زمان محسن صفایی فراهانی ساخته شده بود استفاده می کرد، اگر چه به راحتی به جام جهانی صعود کرد اما در جام جهانی اسیر اختلا فات سیاسی شد و از جام کنار رفت. آنها که به فکر صعود ایران از گروه خود در جام جهانی بودند و صعود از آسیا را بدیهی می دانستند و تعلیق فوتبال ایران را که با تلا ش ها و نفوذ صفایی فراهانی رئیس اسبق فدراسیون فوتبال در کنفدراسیون فوتبال آسیا رفع شده بود شوخی می پنداشتند، آنقدر آزمون و خطا کردند که همان چیزی که بدیهی می پنداشتند هم اتفاق نیفتاد و ایران حتی به بازی پلی آف مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ هم نرسید.
حالا همه پنهان شده بودند- و پنهان شده اند- تا جام جهانی بگذرد و جرقه ای زده شود تا شاید با درخشش در جام ملت های آسیا، ناکامی ها اندکی جبران شود وعده ای دیگر موفقیت های گذرا را به نام خود بزنند تا جام جهانی بعدی برسد و باز هم... بگذریم. بهتر است از بازی های تیم های دیگر جام جهانی لذت ببریم. از پیروزی هلند بر برزیل شگفت زده شویم، از حذف آرژانتین افسوس بخوریم و به ماشین منظم فوتبال آلمان غبطه بخوریم. اصلا بگذارید برای حذف ژاپن در ضربات پنالتی افسوس بخوریم اما به فوتبال سیاست زده خودمان که هنگام شکست، همه پنهان می شوند و هنگام پیروزی، همه، وعده های غیر ممکن سر می دهند، فکر نکنیم و یاد مدیری همچون دادکان را زنده کنیم که با زیر وبم فوتبال آشنا بود یا زحمات مدیری همچون صفایی فراهانی را ارج نهیم که اگر چه عکسی با لباس ورزشی نداشت اما رمز موفقیت در مدیریت فوتبال را می دانست. همان بهتر که به جام جهانی بعدی هم فکر نکنیم.