مرو از پيشم و عمري نگرانم مگذار...
يا چو رفتي باميد دگرانم مگذار...
گاهگاهي بمن از مهر پيامي بفرست...
فارغ از حال خود اي جان جهانم مگذار...
بر دلم داغ غم عشق تو ايام نهاد...
تو دگر داغ غم هجر بجانم مگذار...
منشين در بر غير و مبر از ياد مرا...
غم ديگر به غم و درد نهانم مگذار...
چون دم صبح به روز سيهم خنده مزن...
در کف گريه از اين بيش عنانم مگذار...
جز تو چشم طمع از هر دو جهان پوشيدم..
پس تو تنها دگر اي سرو روانم مگذار...
حاصل من که ز هستي همه ناکامي بود..
برو اي عمر و بجا نام و نشانم مگذار...
دامن از دست من دلشده اي دوست مکش ...
درسر فرقت خود تاب و توانم مگذار ...
پای بر دیده منت بنه ای مایه ناز...
مرو از پیشم و عمری نگرانم مگذار