[Omid7]

هزینه برگزاری جام‌جهانی 2010، شانزده برابر بیشتر از رقمی است که پیش‌بینی می‌شد

شبکه تلویزیونی فرانس بیست و چهار گزارش داد: بزودی مسابقات فوتبال جام جهانی دو هزار و ده افریقای جنوبی به پایان خواهد رسید.

با وجود تردیدهایی که درباره برگزاری این جام در قاره افریقا وجود داشت ، این دوره از مسابقات به خوبی برگزار شد و این امکان را برای افریقای جنوبی فراهم کرد که چهره دیگری غیر از خشونت و ناامنی از خود نشان دهد.

از سوی دیگر جام جهانی دو هزار و ده این فرصت را برای افریقای جنوبی فراهم کرد که سیاه پوستها و سفید پوستها حول هویت ملی مشترکی جمع شوند.

به این ترتیب ، این کشور دارای زیر ساختهای جدیدی است و تنها سوالی که اکنون مطرح است این است که آیا برگزاری جام جهانی در بلند مدت به نفع افریقای جنوبی خواهد بود یا نه؟ از سراسر قاره افریقا فقط ده هزار نفر از هواداران فوتبال برای مشاهده رقابتهای جام جهانی دو هزار و ده راهی افریقای جنوبی شدند اما هدف جذب پانصد هزار گردشگر خارجی برای این رقابتها محقق شد.

این امر نشان دهنده این است که عشق به فوتبال بر بحران اقتصادی و ترس ناشی از ناامنی غلبه کرده است.

اما لازم به ذکر است که ترس ناشی از نبود امنیت در کشور میزبان جام جهانی بی پایه و اساس بوده است به طوری که در پانزده روز اول این رقابتها فقط سیصد نفر بازداشت شدند و جرایم خشن نیز به ندرت مشاهده شده است.

با وجود تصاویری که از ورزشگاه های خالی منتشر شده است ، فیفا اعلام کرده است که از محل فروش بلیط تماشای رقابتها ، بیش از سه میلیون دلار بدست آمده است که معادل درآمد ناشی از فروش بلیط در جام جهانی هزار و نهصد و نود و چهار امریکاست.

با این حال ، ارزیابی پیامدهای اقتصادی این رویداد ورزشی برای افریقای جنوبی که میلیاردها دلار برای میزبانی آن و بهبود زیرساختهایش هزینه کرده است مشکل است.

اگر چه ارتقای کیفیت بخش حمل و نقل و مخابرات سودمند به نظر می رسد اما نگهداری از ده ورزشگاهی که برای این رقابتهای ساخته یا نوسازی شدند هزینه بر خواهد بود.

بویژه اینکه سرجمع هزینه های برگزاری رقابتهای دو هزار و ده شانزده برابر بیشتر از رقمی است که پیش بینی می شد به طوری که افریقای جنوبی در نهایت چهار میلیارد یورو برای این رقابتها هزینه کرده است که بسیار بیشتر از درآمدهای ناشی از گردشگری است که حدود یک و سه دهم میلیارد یورو خواهد بود.

اما افریقای جنوبی امیدوار است که در بلند مدت این هزینه ها جبران شود.

مقامات این کشور بویژه امیدشان به این است که سال دو هزار و ده نقطه عطفی در تاریخ این کشور باشد و جهانیان این کشور را نه به عنوان کشور وووزلا بلکه به عنوان کشور میزبان جشنی جهانی به یاد بیاورند.