[Omid7]

گفتگو با فورلان، بهترین بازیکن جام: توپ طلا تقدیم به آنهایی که من را به استخر پرتاب کردند!

سایت گل – نمایش درخشان دیه‌گو فورلان در جام جهانی تنها یک چیز کم داشت: یک جام یا یک عنوان، به ویژه آن که این مهاجم بسیار خطرناک نتوانست در رقابت برای کسب عنوان بهترین گل‌زن از دیگران پیشی بگیرد. اما در هر حال، شماره 10 الهام‌بخش اروگوئه‌ای‌ها توپ طلای آدیداس را گرفت و بهترین بازیکن جام جهانی این دوره شد.

فورلان چهارمین بازیکن آمریکای جنوبی می‌شود که به این عنوان دست می‌یابد. او پا جای پای دیه‌گو مارادونا (1986) از آرژانتین و روماریو (1994) و رونالدو (1998) از برزیل می‌گذارد. مهاجم اتلتیکو مادرید چند دقیقه پس از دریافت جایزه با سایت فیفا مصاحبه کرد.


دیه‌گو، بردن توپ طلا چه حسی دارد؟

دیه‌گو فورلان: عالی است چون غیرمنتظره بود. هرگز تصور چنین چیزی را نداشتم، و حتی هدف من هم این نبود. من مهاجم هستم و شاید به این فکر می‌کردم که کفش طلا را ببرم که البته به آن نزدیک هم شدم. چنین جایزه‌ای طبیعی بود. اما این که به عنوان بهترین بازیکن دست یابم.... در هر حال لذت می‌برم و خوشحالم، اما کاملا می‌دانم که این جایزه نتیجه تورنمنت درخشان تیم ما بود. این پاداشی دیگر برای این دوران مثبت فوتبال اروگوئه بود.


چطور متوجه شدی جایزه به تو رسیده؟

راستش را بگویم، پس از آن که نامزد دریافت جایزه شدم تصمیم گرفتم صبر کنم و ببینم چه می‌شود، به خصوص آن که شایعاتی مبنی بر این وجود داشت که شاید برنده شوم، اما هیچ کس چیزی فاش نمی‌کرد. سپس یکی از دوستانم از بوئنوس آیرس به من پیامک داد و گفت: «تبریک، توپ طلا را بردی!» سپس مدیر برنامه‌های من زنگ زد و خبر را تایید کرد. کم کم تماس‌های بیشتری با من گرفتند و ناگهان همه هم‌تیمی‌ها به اتاق من ریختند و قبل از آن که به خود بیایم من را در استخر هتل انداختند!


با این حال این جایزه را به افرادی تقدیم کردی که این کار را با تو کردند....

این که چطور به اتاق من آمدند و تبریک گفتند باورنکردنی بود. هم‌تیمی‌ها و بسیاری از مردم در اروگوئه امیدشان را به من بسته بودند و من توانستم اعتماد آنها را در زمین جبران کنم، در حالی که من هم عضوی دیگر از تیم بودم. این باعث می‌شود بسیار خوشحال باشم. همچنین می‌خواهم به افرادی اشاره کنم که کم بازی کردند یا اصلا به میدان نرفتند. آنها ستون فقرات تیم را تشکیل دادند و این جایزه برای آنها هم هست.


آیا نگران نمی‌شوی که این جایزه تاثیری روانی روی تو داشته باشد؟

من جوایز دیگری در دوران بازی برده‌ام و بسیار هم ممنون بوده‌ام، اما هرگز اجازه ندادم پایم از روی زمین بلند شود و روی ابرها بروم. پدر و مادری دارم که به من ارزش‌های کلیدی را آموخته‌اند و برادران و خواهرهایی دارم که به من کمک کردند در مسیر درست گام بردارم. همه چیز نتیجه تلاش بسیار است و من به تلاش ادامه خواهم داد تا پیشرفت کنم.


آیا این جایزه می‌تواند جبرانی برای نرسیدن اروگوئه به سکوی مدال‌ها باشد؟

من بسیار خوشحالم که این جایزه را گرفتم و آن گل‌ها را زدم، اما راستش را بگویم، من با کمی ناراحتی به خانه برمی‌گردم؛ وقتی فینال را تماشا می‌کردم به شدت افسوس خوردم، چون خیلی نزدیک به حضور در این دیدار بودیم. باخت نیمه‌نهایی ضربه‌ای بی‌رحمانه به ما بود و چند روز طول کشید تا بر احساس بدم غلبه کنم، و هنوز هم نمی‌توانم آن باخت را هضم کنم.


آیا منتظر گرفتن توپ طلا در دستانت هستی؟

هنوز وقت فکر کردن به این مساله را نداشته‌ام، اما فکر می‌کنم آن را در زوریخ به من بدهند. باید بگویم که خیلی دوست داشتم با توپ طلا در دست به اروگوئه برمی‌گشتم! تردیدی نیست که این توپ، خامه روی کیک جشنی بود که طرفداران در کشورمان قرار است برپا کنند.


اگر همین طور جایزه بگیری دیگر تاقچه خانه‌ات جا نخواهند داشت!

این را در کنار دو جایزه پی‌چی‌چی خود (که به بهترین گل‌زن اسپانیا می‌رسد) خواهم گذاشت! (می‌خندد) جای خوبی برایش پیدا می‌کنم، مطمئنم.


در نهایت، آیا اسپانیا شایسته قهرمانی بود؟

تردید نکنید. آنها بهترین فوتبال را در طول تورنمنت به نمایش گذاشتند و توانستند پس از شکست مقابل سوییس به سرعت برگردند. آنها همیشه دوست دارند ابتکار عمل را در دست داشته باشند. از این فرصت استفاده می‌کنم و به بازیکنان و مربی‌های آنها تبریک می‌گویم. امیدوارم یک روز این اتفاق برای ما هم بیفتد!