شعر مرا عاشی شیداتوکردی از خانم منیره طه
مرا عاشقی شیدا
فــــارغ از دنیـــا
توکردی ، توکردی
مــراعــــاقبت رسوا
مست وبی پروا
تو کردی ، توکردی
نداند کس جاناچه کردی
چها کردی ،با ما چه کردی
دو چشمم را دریا
دُرافشان گوهر زا
توکردی ، توکردی
روان از چشم ما
گوهر ها ، دریاها
توکردی ، توکردی
نه یک دم ز جورت فغان کردم
نه دستی سوی آسمان کردم
منــــم اکنـــون چوخاک راهی
غبــــاری در شـــام سیـــاهی
اگر مِهری رخشد تو آن مِهری
اگـــر ماهــی تــابد توآن ماهی
اگر هستی بایـد ، تو هستی
اگـــر بــودی بــایــد ، تــوبـودی
بـــی لطف وصفا باشد
به خدا بـی تــو هستــی ها
از دیدارت ،از رخسـارت
ای جان بینم سرمستی ها
شمیم روح فزایی مُشکی عودی
منیـــره بزم آرایی چنگــی رودی
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )