[Omid7]

ژاپن به دنبال جذب دلبوسکه؛کفاشیان به دنبال حفظ قطبی

ژاپنی‌ها دنبال مربیان طراز اول دنیا رفته‌اند تا نسل در حال شکوفایی فوتبالشان با کار کردن زیر نظر نام‌های بزرگ به خود باوری برسند و از کم تجربگی در میدان‌های بزرگ ضربه نخوردند آن وقت اینجا سرمربی ما دایم در حال سرشاخ شدن با ستاره‌ها است. حالا چه جوری ما به درخشش در جام ملت‌ها دل خوش باشیم؟

شبکه ایران - رئیس فدراسیون ژاپن اعلام کرد که برای سپردن سکان هدایت تیم ملی این کشور باب مذاکره را با دل بوسکه ،پکرمن،بیلسا و فان باستن باز کرده و در تلاش است که در مرحله اول با دل بوسکه به توافق نهایی برسد.

واقعیت این است که خبرهای ناامید کننده برای فوتبال ما مانند تیرهایی زهرآگین از شرق و غرب آسیا از چله کمان رها می‌شوند و البته ما هنوز درگیر مسایل سخیف فوتبال‌مان هستیم.

می‌گوییم ناامید کننده چون در حالی که امپراتور پوشالی ما در حال جنگیدن با حاشیه‌های خود ساخته‌اش است رقبای ما که در جام جهانی همه را انگشت به دهان کردند برای سال‌های آتی خود برنامه‌ریزی مدرن می‌کنند و با بزرگ‌ترین مربیان دنیا وارد مذاکره می‌شوند.

چشم بادامی‌ها از همین الان برای جامه عمل پوشاندن به وعده‌شان برای قهرمانی جهان در سال 2050 آستین‌ها را بالا زدند و از پله به پله بالا می‌روند آن وقت ما هنوز برای دو ماه بعد تیم ملی‌مان هم برنامه نداریم و هنوز در باد افتخارات گذشته خوابیده‌ایم.

جالب اینکه ما حتی برای امروزمان هم نمی‌توانیم درست تصمیم بگیریم و سکان هدایت تیم ملی‌مان را به مردی دادیم که بزرگ‌ترین افتخارش آنالیزوری مردان هلندی بوده و دیگر هیچ.

افشن قطبی تا به حال به راستی کدام روزنه‌ای از امید را در دل فوتبال دوستان ما زده کرده است؟با هم بازی‌هایی را که تیم ملی به سکانداری او در بازی های دوستانه و رسمی به نمایش گذاشته در ذهن مرور کنیم. کدام نبرد تیم ملی به رهبری قطبی اعصاب‌مان را خرد نکرده و کدام نمایش تیم ملی سربلندمان کرده است؟ قطبی می‌گوید تیم ملی دارد به سمتی می‌رود که تیکی تاکا بازی کند؟ کدام تیکی تاکا و کدام بازی هجومی؟

آنچه از تیم ملی دیده‌ایم جز بازی‌های کم گل و سردرگم و بعضا کسل کننده بوده است؟ قطبی را درست در روزهایی به عنوان ناجی برگزیده‌ایم که فوتبال‌مان در حال دگردیسی است و نیاز دارد در آرامش و با سرمربی کاردان و با تجربه راهش را پیدا کند.

اینها اما همه‌اش به قطبی بر نمی‌گردد بلکه بیشتر گناه‌ها به گردن فدراسیون است که که بدون درایت به قطبی هنوز اعتماد کرده و هنوز از او حمایت می‌کند.

ژاپنی‌ها دنبال مربیان طراز اول دنیا رفته‌اند تا نسل در حال شکوفایی فوتبالشان با کار کردن زیر نظر نام‌های بزرگ به خود باوری برسند و از کم تجربگی در میدان‌های بزرگ ضربه نخوردند آن وقت اینجا سرمربی ما دایم در حال سرشاخ شدن با ستاره‌ها است. حالا چه جوری ما به درخشش در جام ملت‌ها دل خوش باشیم؟

این داستان ژاپنی‌هاست که دارند فرسنگ‌ها از ما دور می‌شوند،کره‌ای‌ها هم همینطورند البته. حتی کره شمالی هم که روزگاری برای ما رقیبی محسوب نمی‌شد با نگاهی منطقی به آینده و با آرامش دارد از ما سبقت می‌گیرد و به طور حتم همانند مقدماتی جام جهانی در جام ملت‌ها هم یقه تیم تحلیل رفته ما می‌گیرند.

تصور کنید بازی با ژاپنی‌ها را که روی نیمکتشان یکی از بین دل بوسکه ،پکرمن،بیلسا و فان باستن نشسته و نیمکت ما را که قطبی نشسته ؟ تفاوت آنقدر است که که برای عبور از چنین تیمی فقط باید به قضا و قدر و معجزه امید داشت.

با این حال یک بار دیگر ادعای سرمربی تیم ملی فوتبال ایران را که چندی پیش در یک کنفرانس خبری مطرح شد را با هم مرور می‌کنیم:" ما بعد از سالیان طولانی در جام ملت‌های اسیا قهرمان خواهیم شد تا توانمندی‌های خود را به رخ حریفان‌مان بکشیم!" به نظر شما با این وضعیت ایران در جام ملت‌های آسیا که چند ماه دیگر در کشور قطر برگزار می‌شود می‌تواند بر سکوی قهرمانی تکیه زند. تعبیر چنین رویایی در خواب‌های شیرین هر یک از ما دور از انتظار است حالا چه رسد به آن که در واقعیت چنین اتفاقاتی روی دهد.