[ساقي]

ما عاشقیم و خوشتر از این کار، کار نیست
یعنی به کارهای دگر اعتبار نیست
●
دانی بهشت چیست که داریم انتظار؟
جز ماهتاب و باده و آغوش یار نیست
●
فصل بهار، فصل جنون است و این سه ماه
هر کس که مست نیست یقین هوشیار نیست
●
سنجیده ایم ما، به جز از موی و روی یار
حاصل ز رفت و آمد لیل و نهار نیست
●
خندید صبح بر من و بر انتظار من
زین بیشتر ز خوی توام انتظار نیست
●
دیشب لبش چو غنچه تبسم به من نمود
اما چه سود زانکه به یک گل بهار نیست
●
فرهاد یاد باد که چون داستان او
شیرین حکایتی ز کسی یادگار نیست
●
ناصح مکن حدیث که صبر اختیار کن
ما را به عشق یار ز خویش اختیار نیست
●
برخیز دلبرا که در آغوش هم شویم
کان یار یار نیست که اندر کنار نیست
●
امید شیخ بسته به تسبیح و خرقه است
گویا به عفو و لطف تو امیدوار نیست
●
بر ما گذشت نیک و بد، اما تو روزگار
فکری به حال خویش کن این روزگار نیست
●
بگذر ز صید و این دو سه مه با عماد باش
صیاد من بهار که فصل شکار نیست