عشق یعنی رفتن از شهر بهار / با دو چشم تر ب سوی روزگار / عشق یعنی بی وفایی های یار / عشق یعنی سالها در انتظار
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
بوسه ات طعم بي وفايي داشت
خنده ات رنگ بي صدايي داشت
در دو چشمت نبود تصويرم
گويي آن چشم دگر خدايي داشت
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
افسوس که بشکست دلم آنکس که قبلهگاهم بود
زین روزگار بی وفایی با من یار گرماگرم نگاهم بود
زیر باران زیر فانوس شب در این مهتاب
با اشک خود ترانه بیوفایی گویم ز مهتاب ...
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
چندی ست که بیمار وفایت شده ام / در بستر غم، چشم به راهت شده ام / این را تو بدان گر بمیرم روی / مسئول تویی که من فدایت شده ام
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
شنیدم سخن ها ز مهر و وفا ، لیک
ندیدم نشانی ز مهر و وفایی
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
خوشا آنان که در بازار گیتی خریدار وفا بودند و هستند
خوشا آنان که در راه رفاقت رفیق با وفا بودند و هستند . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
به بزرگی گفتم زندگی چند بخش است ؟ گفت : دو بخش ، کودکی و پیری ، گفتم : پس جوانی چه شد ؟ گفت : با بی وفایی ساخت با عاشقی سوخت و با جدایی مرد
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
من از بازی نور در وادی بی قلب ظلمت ها نمی ترسم
من از حرف جدایی ها
مرگ آشنایی ها
من از میلاد تلخ بی وفایی ها می ترسم
|