دیکته ی من
بیا همنفس برقصیم زیر چتر نور مهتاب
نگو دیره نازنینم ! ما باید بپریم از خواب
چه غزل بار سکوتت ‚ پری قشنگ آواز
من رو راه بده به چشمات ‚ بذار از تو پر بشم باز
تا رسیدن به غرورت ‚ چن تا قله مونده ؟ دختر
داغ تو چن تا صدا رو مث من سوزونده ؟ دختر
دوباره نقطه سر سطر
دیکته ی من عطر توئه
نقطه ی آخر نفس
تازه سر سطر توئه
نازنین ! ببین سکوتت ختم گفتگوی ما نیست
چشمای تو قصه میگه که شب ما بی صدا نیست
ببین از بغض شکسته آستین ترانه خیسه
یه نفر پرنده رو با رنگ قرمز می نویسه
بیا همنفس برقصیم تا شب از نفس بیفته
بیا تا وابشه پلک چشمای زیبای خفته
دوباره نقطه سر سطر
دیکته ی من عطر توئه
نقطه ی آخر نفس
تازه سر سطر توئه
|