بعد از این ٭این اولین ترانه برای تو بود! آخرین ترانه هم هست!
بعد از این فقط خود ِ تو! بعد این من دیگه بی من!
از آتیش بازی ِ چشمات، چشم ِ این شب زده روشن!
بعد از این نه من، نه هق هق! بعد از این عاشق ِ عاشق!
ای ترانه های خاموش! وعده ی ما سَر ِ خرمن!
بعد از این نه من، نه تکرار! بعد از این همیشه دیدار!
تو مث ِ لهجه ی عشقی، واسه خوشْ حنجره بودن!
منم این شکسته گیتار! حرمت ِ عشق ُ نگه دار!
که گـُلای ِ سرخ ِ جادو، روی پیرهنم شکفتن!
وقتی اومدی سراغم، دل به این حادثه دادم!
کهنه شد شعرای تازه م! کهنه شد گریه شمردن!
نگو : وقفه ی غزل کو؟ تو کتاب ِ این غزلْ گو!
پیش ِ قهوه زارِ چشمات، ناخودآگاه ِ سرودن!
تک چراغ ِ شب ِ من باش! معنی ِ عاشق شدن باش!
غم نخور که این جماعت، ما رُ از حافظه بردن!
نه دروغی، نه حقیقت! نه همیشه، نه به ندرت!
پیرهن ِ تازه ی شعری، واسه این دریده پیرهن!
ختم ِقصه ناتمومه، بی تو زندگی حرومه!
با طلسم ِ یه اشاره، قُرُق ِ قلبم ُ بشکن!
من ُ با اسب ِ طلایی، برسون تا به رهایی!
با تو شیرین ِ شکستن! با تو سهل ِ جون سپردن
|