مُدل ٭باز هم برای تو و دنیای قشنگ ِ نقاشی هایت!
رنگای اصلی، قلمو، تو و ُ سه پایه و ُ یه بوم!
من بهترین مُدل می شم، وقتی تو باشی رو به روم!
موقعِ نقــّـاشی بگو هیچ کسی این جا نباشه!
چی می کشه اون مدلی، که عاشق ِ یه نقاشه؟
وقتی از اون ور ِ بوم چشمات ُ می دوزی به من!
تازه می فهمم که چه حس ِ خوبیه عاشق شدن!
این دل ِ عاشقم بیار تو نقاشیت، نقاش خانوم!
من ُ دوباره زنده کن رو صفحه ی سفید ِ بوم!
تو دنیای نقــّـاشیات، شبم یه روز ِ روشنه!
رنگین کمون ِ کهنه ر ُ دستای تو رنگ می زنه!
یه جنگلُ نقاشی کن، تا تو درختا گـُم بشیم!
بیا با هم سفر کنیم، جدا از این مردم بشیم!
از مردمی که دنیاشون، دنیای خکستریه!
آرزوهاشون کوچیکه، رؤیاهاشون سرسریه!
برام یه آسمون بکش، تا بادبادک هوا کنیم!
دنیا ر ُ رنگ به رنگ بکش، خسته ام از رنگ ِ سیاه!
من ُ تا نقاشیت ببر، من ُ بدزد با یه نگاه!
تو دنیای نقاشیات، شبم یه روز ِ روشنه!
رنگین کمون ِ کهنه ر ُ دستای تو رنگ می زنه!●
|